Vonarljósin kvikna

 

Árið 1967 sendi Stevie Wonder frá sér jólalagið góðkunna Someday at Christmas.

Textinn er saminn á tímum stríðsins í Víet Nam og mikillar baráttu fyrir mannréttindum í Bandaríkjunum. Hann fjallar um vonina.

Lexía dagsins, en svo nefnast ritningarlestrar úr Gamla testamentinu, er úr spádómsbók Jesaja. Hann er einn af mínum uppáhaldstextum og jólalagið Someday at Christmas er eitt af mínum eftirlætisjólalögum.

Þar segir:

Þá mun úlfurinn búa hjá lambinu og pardusdýrið liggja hjá kiðlingnum. Kálfur, ljón og alifé munu ganga saman og smásveinn gæta þeirra. Kýr og birna verða saman á beit,
ungviði þeirra hvílir hvort hjá öðru og ljónið mun bíta gras eins og nautið.
Brjóstmylkingurinn mun leika sér við holu nöðrunnar og barn, nývanið af brjósti, stinga hendi inn í bæli höggormsins. Enginn mun gera illt, enginn valda skaða á mínu heilaga fjalli því að allt landið verður fullt af þekkingu á Drottni eins og vatn hylur sjávardjúpið.

Lexían og jólalagið eiga það sameiginlegt að þar birtast miklar og bjartar vonir. Þessir tveir textar sýna að manneskjan hefur alla tíð vonað. Henni nægir ekki veruleikinn eins og hann er. Hún sættir sig ekki við það sem fyrir liggur. Hún á sér vonir og drauma. Hún sér fyrir sér það sem gæti orðið.

Bæði í lexíunni og jólalaginu er fjallað um miklar vonir og bjartar. Þar er kveikt á vonarljósum jafnaðar, sáttar, frelsis, réttlætis og friðar. Þó eru árþúsund á milli þessara tveggja texta.

Það sýnir að þessar vonir eru sameign mannkyns og kynslóða þess.

Maðurinn á sér vonir og þær fá byr undir báða vængi nú á aðventunni.

Ljósin sem við tendrum þá eru vonarljós.

Vonin bregður birtu á dimman heim.

Ný og bjartari veröld byrjar að verða til í hjarta þess sem vonar.

Myndin er af dómkirkjunni í Skálholti, tekin í október á þessu ári.

Athugasemdir

[Hjalti Rúnar Ómarsson, 6.12.2009 kl. 23:29]

Bæði í lexíunni og jólalaginu er fjallað um miklar vonir og bjartar. Þar er kveikt á vonarljósum jafnaðar, sáttar, frelsis, réttlætis og friðar. Þó eru árþúsund á milli þessara tveggja texta.

Mér finnst þetta nú ekki fallegur texti í Gamla testamentinu, ef maður les allan kaflann þá sér maður að hluti af þessum mikla friðar- og sáttarheimi verður stríðsbrölt hinnar útvöldu þjóðar gegn nágrönnum sínum:

Þeir munu steyða sér niður á síðu Filista gegn vestri og ræna í sameiningu austurbyggja. Edóm og Móab munu þeir hremma og Ammónítar verða þeim lýðskyldir.