Fólkinu fórnað fyrir kerfið

 

Einhvern tíma gerðist það að við hættum að tala um fólk. Þetta hætti að snúast um manneskjur. Þær hættu að vera hugsjón en urðu tæki.

Allt í einu þótti hallærislegt og væmið að tala um fólk og hugtök á borð við væntumþykju hjúpuðust sykurslikju.

Enginn gat verið þekktur fyrir að vilja bæta aðstæður á vinnustöðum til að fólki liði betur.

Þess í stað átti að bæta aðstæður á vinnustöðum til að fyrirtækin gengju betur.

Allar umbætur þurftu hagfræðilegar réttlætingar.

Laun eru ekki hækkuð til að fólk verði glaðara. Þau eru hækkuð til að auka kaupmáttinn. Aðstæður fólks eru ekki bættar til að auka vellíðan þess. Þær eru bættar til að auka skilvirkni.

Einhvern tíma hætti hagfræðin að snúast um hag mannsins en fór að snúast um hag fyrirtækjanna.

Hagkerfið er ekki lengur til fyrir manninn heldur maðurinn fyrir það.

Það sést vel þegar fólk er látið borga skuldir sem það stofnaði ekki til með peningum sem það á ekki.  Fólkinu og framtíðinni er fórnað til að bjarga kerfinu.

Og fólkið skal borga til að burgeisarnir endurheimti traustið sem þeir eyðilögðu með framferði sínu.

Myndin: Tré sem standa saman.

Athugasemdir

[Arinbjörn Kúld, 17.1.2010 kl. 08:31]

Nákvæmlega. Þessu þarf að breyta. En það verður ekki gert nema fólkið sjálft rísi upp og taki völdin af fjórflokknum og breyti hugsunarhætti sínum.

Kveðja út Naustahverfi.

[Haraldur Hansson, 18.1.2010 kl. 13:06]

Þessar hugleiðingar hefðu sómt sér vel í Silfrinu í gær, þegar Egill ræddi við Einar Guðmundsson lækni. Hann var með áhugaverðar vangaveltur af svipuðum meiði.