Negapósitívur pistill

 

Ég segi aftur: Við skulum ekki vera feimin við reiðina.

Reiðin er fyrir það fyrsta skiljanleg. Enginn á að þola ranglæti, spillingu  og glæpi nema reiðast. Illa er komið fyrir okkur ef við horfum upp á slíkt, finnum ekki neitt og höldum bara áfram að japla á beikoninu okkar og eggjunum.

Í öðru lagi er reiðin hreinsandi og hreinsunin er forsenda endurreisnarinnar. Stundum þarf að rífa húsið niður að grunni ef takast á að endurreisa það almennilega. Stundum þarf tannlæknirinn að spóla tönnina niður að kjálka og juðast á emjandi skjólstæðingi sínum ef viðgerðin á að heppnast.

Reiðin og gleðin eru ekki valkostir sem útiloka hvor annan. Annað getur verið forsenda hins; stundum þurfum við að vera neikvæð til að geta orðið jákvæð, stundum þarf að rífa niður til að byggja upp.

Reiðina þýðir ekki að banna og ekki er heldur skynsamlegt að flýja hana. Við þurfum þvert á móti að kannast við hana, takast á við hana og finna henni skynsamlega útrás. 

Sú reiði er til lítils sem birtist einungis í niðurrifi, leiðindarnöldri og persónuníði. Ekki er góðs viti ef reiði þjóðarinnar fær ekki annan farveg en athugasemdakerfi Eyjunnar og Silfurs Egils.

Reiðin getur nagað okkur í sundur og dregið úr okkur kjarkinn og þróttinn en hún getur líka rutt brautina fyrir alvöru endurreisn.

Stundum finnst okkur nærtækara og eðlilegra að óttast helvíti en elska himnaríki.

Þannig er komið fyrir þeim sem er einungis reiður og lætur reiðina og biturleikann stjórna lífi sínu.

Við eigum ekki að vera feimin við reiðina en við megum heldur ekki vera feimin við gleðina og bjartsýnina.

Við tölum um Hrunið og Kreppuna með stórum stöfum. Nánast daglega berast okkur fréttir af misferli og spillingu. Sagt er að þjóðfélagið sé ógeðslegt og Íslendingar fyrirlitnir í útlöndum.

Samt er gott að búa á þessu landi og hér vildu margir vera sem ekki eiga þess kost. Hér er frábært velferðarkerfi, sem okkur hefur tekist að byggja upp og er þess virði að það sé varið með kjöftum og klóm. Ekki er langt síðan Ísland var eitt fátækasta ríki álfunnar. Nú erum við ein ríkasta þjóð í veröldinni. Þrátt fyrir ýmsa galla sýna alþjóðlegar úttektir að stjórnarfar er hér tiltölulega gott. Hér ríkir skoðanafrelsi. Íslendingar eiga dýrmætan bókmenntaarf. Þeir búa í yndislega fallegu landi. Veðráttan er hvorki einhæf né skaplaus. Framtíðarhorfur þjóðarinnar teljast öfundsverðar.

Það er engin þjóðremba að gera sér grein fyrir þessu. Ísland er svo sannarlega þess virði að fyrir því sé haft og yfir því sé glaðst.

Nú eiga vel við orð postulans úr Filippíbréfinu:

Verið ávallt glöð í Drottni.

Ég segi aftur: Verið glöð. Ljúflyndi ykkar verði kunnugt öllum mönnum. Drottinn er í nánd. Verið ekki hugsjúk um neitt heldur gerið í öllum hlutum óskir ykkar kunnar Guði með bæn og beiðni og þakkargjörð. Og friður Guðs, sem er æðri öllum skilningi, mun varðveita hjörtu ykkar og hugsanir ykkar í Kristi Jesú.

Myndin er af læk sem keppist við að renna.