ESB lagar sig að Íslandi

 

Umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu er gott dæmi um þau vinnubrögð spuna og blekkinga sem lengi hafa tíðkast í íslenskri pólitík.

Evrópusambandið er eins og önnur alvörusamtök:  Þar er reiknað með því að þeir sæki  um aðild sem áhuga hafa á að ganga í klúbbinn.  Reglur sambandsins um umsóknarferli miðast við að banki fólk á hurðina sé tilgangurinn sá að fá dyr opnaðar til að unnt sé að ganga inn - eins og tíðkast meðal siðaðra manna.

Þegar ríkisstjórn Íslands knúði dyra í Brussel  var ekki um slíkt að ræða. Helmingurinn af ríkisstjórninni kvaðst bara vilja fá að kíkja inn og skoða hvað væri í húsinu.

Þessi helmingur vildi freista þess að breyta félaginu sem það vildi fá aðild að áður en hann gerðist þar félagi.

Engu máli skipti þótt félagið tæki fram að reglur þess væru óumsemjanlegar og annað hvort sætti fólk sig við þær eða ekki. Ræða mætti um það hvernig og hvenær reglurnar tækju gildi.

Ríkisstjórnarhelftin lét það eins og vind um eyru þjóta.

Evrópusambandið er samfélag hundraða milljóna manna. Þegar umsókn um aðild að því barst frá fulltrúum nokkur hundruð þúsund Íslendinga fylgdu henni þau skilaboð, að þeir ætluðu ekki að laga sig að ESB heldur ætti ESB að laga sig að Íslandi.

Þegar hissa húsráðendur snéru sér að hinum helmingi fulltrúa Íslands sem létu hnefana dynja á útidyrahurðinni margfrægu í Brussel tók ekki betra við. 

Sá flokkur tók fram að hann ætlaði alls ekki  inn og hefði aldrei langað þangað.  Eini tilgangurinn með hurðaklappinu væri sá að geta skellt á nefið á þeim sem dyrnar opnaði.  

Umsóknin um aðild að ESB væri til heimabrúks: Með henni væri flokki, sem er á móti aðild Íslands að ESB, tryggð aðild að ríkisstjórn, sem er að sækja um aðild Íslands að ESB.

Nýjustu tíðindin sem ríkisstjórnin hefur að flytja af samingaviðræðunum við ESB eru þau, að Ísland sé varla hæft til samninga um landbúnaðarmál.

Þar stendur ríkisstjórnin óneitanlega frammi fyrir erfiðu verkefni:

Áður en hún getur byrjað að semja um undanþágur og breytingar á reglum ESB um landbúnað verður hún leggja fram nákvæma áætlun um hvernig  og hvenær Ísland hyggist taka upp reglurnar sem á að semja um breytingar á og undanþágur frá.

En hvað gera menn ekki þegar þarf að endurheimta trúverðugleika Íslands og traust í útlöndum?

Myndin er af Dranga í Hörgárdal sem heitir Hraundrangi í Öxnadal.

Athugasemdir

[Haraldur Hansson, 7.9.2011 kl. 01:19]

Þú hittir naglann á höfuðið með þessari lýsingu. Því fyrr sem þessari dellu verður hætt, því betra.

[Kjartan Örn Sigurbjörnsson (IP-tala skráð) 7.9.2011 kl. 11:00]

Sæll Svavar

Falleg mynd.

Ég er einn af þeim sem vil að við ljúkum samningum við ESB og síðan fái ég að skoða þann samning og taka afstöðu til hans í kosningum.

Í öllum tilfellum hafa þjóðir sem hafa sótt um inngöngu í ESB átt í samningaviðræðum og þær oft tekið langan tíma. Það er vegna þess að ESB er félagskapur þjóða sem leitar ávallt samkomlags. ESB er félag sjálfstæðra þjóða sem stendur vörð um frið, lýðræði og mannréttindi. Það er þess vegna sem talað er saman og leitað lausna.

Auðvitað eru skiptar skoðanir. Það er eðlilegt og þeir sem vilja alls ekki taka þátt í samstarfi ESB sjá engann tilgang í samningaviðræðum. - Við hin sem teljum vel á þetta lítandi og sjáum jafnvel hag okkar þjóðar betur borgið innan ESB viljum láta á það reyna hvort ekki er hægt að ná hagstæðu samkomulagi. Bæði fyrir okkur og ESB.

Þó að ýmislegt skrýtið gerist hér heima í þessu ferli þá er það vissa mín að betra er að halda áfram þeirri góðu vinnu sem nú á sér stað.

Það mun efla trúverðugleika og traust á Íslandi.

[Svavar Alfreð Jónsson, 7.9.2011 kl. 11:45]

Sæll Kjartan. Þeir sem halda því fram að aðildarviðræður við ESB felist í því að semja um lög og reglur sambandsins vita betur en ESB sjálft.

Árið 2007 gaf ESB út bæklinginn Understanding Enlargement sem er greinargóð útlistun á nýrri stækkunarstefnu ESB. Bæklinginn má skoða hér:

http://ec.europa.eu/enlargement/pdf/publication/enl-understand_en.pdf

Í kaflanum Accession negotiations á bls. 9 er samningum um aðild lýst með þessum orðum:

„First, it is important to underline that the term “negotiation” can be misleading. Accession negotiations focus on the conditions and timing of the candidate’s adoption, implementation and application of EU rules – some 90,000 pages of them. And these rules (also known as “acquis”, French for “that which has been agreed”) are not negotiable. For candidates, it is essentially a matter of agreeing on how and when to adopt and implement EU rules and procedures. For the EU, it is important to obtain guarantees on the date and effectiveness of each candidate’s implementation of the rules.”

Þannig er aðildarferlið sem í boði er. Áður en farið er í slíkt ferli hefði verið lýðræðislegast að kynna þjóðinni alla vega þær mikilvægustu af þessum 90.000 óumsemjanlegu reglum ESB og spyrja hana síðan hvort hún hefði áhuga á því að undirgangast þær og gerast aðili að sambandinu.

Ef þjóðin hefði samþykkt umsókn um aðild hefði viðræðunefndin haft umboð hennar til að hefja aðlögun Íslands að sambandinu.

Ef þjóðin hefði hafnað umsókn værum við ekki að standa í þessu.

[Kjartan Örn Sigurbjörnsson (IP-tala skráð) 7.9.2011 kl. 13:59]

Sæll aftur Svavar

Ekki er það ætlun mín að vera í samtali við þig um þetta mikilvæga mál hér á blogginu.

Vildi samt láta vita að uppi eru ólík sjónarmið eins og gengur.

Hitt veit ég líka að nú eins og áður eiga þjóðir í aðildarumræðum og þær ganga út á að ná samkomulagi um eitt og annað. Ef allt væri fyrirfram ákveðið þyrfti ekki að ræða málið.

Það er lýðræðislegt að nýkjörið alþingi ákveði að fara í aðildarumræður - þegar þeim er lokið og ef samningur liggur fyrir þá fara fram almennar kosningar. Kær kveðja.

[Svavar Alfreð Jónsson, 7.9.2011 kl. 16:29]

Sæll enn og aftur, Kjartan Örn.

Vissulega eru uppi ólík sjónarmið um hvort Ísland eigi að gerast aðili að Evrópusambandinu. Evrópusambandið hefur á hinn bóginn sett sér reglur um það hvernig aðild að því sé veitt. Þeim reglum er lýst ágætlega í áminnstum bæklingi:

Um reglurnar verður ekki samið (And these rules are not negotiable).

Það er mikið virðingarleysi að biðja um aðild að samtökum en vilja svo ekki taka mark á þeim skilyrðum sem samtökin hafa sett fyrir aðildinni. 

Að mínu mati hefði ekkert ólýðræðislegt verið við það að hefja aðlögun að reglum Evrópusambandsins með samþykki þjóðarinnar og í hennar umboði.

 Með bestu kveðjum.

[Þorsteinn Halldórsson (IP-tala skráð) 7.9.2011 kl. 18:28]

Ég er sammala Kjartani og vil helst fá að kjósa um aðild og ekki leyfa gamla valdinu og þreytum VG foringum að velja. Allar reglur og öll lög geta og eiga vera hægt að breyta og er það sama í gangi um ESB aðild. Allt sem er skrifað er til að útskýraog eru leiðbeiningar fyrir verkefni og aðild ekki fastar reglur. Var lengi úti og kann að lesa - enksu í legalize formi.

Já og ég vil verðtryggingu og háa vexti burt líka.

[Svavar Alfreð Jónsson, 7.9.2011 kl. 18:48]

Já, það er nú munur að hafa menn hér á landi sem kunna að lesa ensku í legalize formi.

[Elle_, 7.9.2011 kl. 19:59]

Góður pistill og lýsir vel endalausum blekkingum E-sambandssinna og Jóhönnu og co.  Svart á hvítu stendur þarna: And these rules (also known as “acquis”, French for “that which has been agreed”) are not negotiable.

NOT NEGOTIABLE = VERÐUR EKKI SAMIÐ UM ÞAÐ.

Kjartan, Þorsteinn, ekkert að kjósa um nema 90 ÞÚSUND blaðsíður af EU-lögum.  Og það var heldur ekkert lýðræðislegt við fáráðsumsóknina.  

[Brattur, 7.9.2011 kl. 20:10]

Já, af hverju má fólkið í landinu ekki kjósa um samninginn þegar þar að kemur ? Er það ekki akkúrat lýðræðið í hnotskurn ? Ekki getur það kallast lýðræði að banna okkur að kjósa um þennan samning, er það ? Við göngum ekki í Evrópusambandið ef þjóðin fellir... svo einfalt er það... skil ekki við hvað menn eru hræddir...

Það er MJÖG ólýðræðislegt að draga okkur út úr aðildarviðræðum... sem n.b. meirihluti Alþingis samþykkti að fara í...

[Elle_, 7.9.2011 kl. 21:58]

Æ, æ, einn enn sem vill halda uppi ólýðræðislegu ferli og kallar það lýðræði.  Og hvaða samning??  Þann sem er, var og verður NOT NEGOTIABLE?

[Halldór Björgvin Jóhannsson, 7.9.2011 kl. 22:06]

Já, af hverju má fólkið í landinu ekki kjósa um samninginn þegar þar að kemur ? Er það ekki akkúrat lýðræðið í hnotskurn ? Ekki getur það kallast lýðræði að banna okkur að kjósa um þennan samning,

Ekki kallast það heldur lýðræði þegar okkur er meinað að kjósa um hvort að yfir höfuð á að fara í þessar "aðildarviðræður", það er mjög ólýðræðislegt að fara bara í þetta ferðalag án þess að fá samþykki fyrir því frá þjóðinni....

Það er MJÖG ólýðræðislegt að draga okkur út úr aðildarviðræðum...

Það er líka MJÖG ólýðræðislegt að halda áfram þessum "aðildarviðræðum" an þess að spyrja þjóðina hvort að í þær megi fara...

Ég er einn af þeim sem vil að við ljúkum samningum við ESB og síðan fái ég að skoða þann samning og taka afstöðu til hans í kosningum.

Samninginn getur þú skoðað með því að skoða regluverk ESB, flóknara er það ekki.

[Vendetta, 7.9.2011 kl. 23:19]

Auk þess er þjóðaratkvæðagreiðslan um aðild ekki bindandi. Ríkisstjórnin hefur áskilið sér rétt til að hunza niðurstöðurnar. Þeir sem halda því fram að þeir fá að kjósa í alvöru um aðild eru annað hvort í afneitun eða þá ESB-sinnar. Það síðarnefnda er víst aðallega tilfellið, held ég. 

[Brattur, 7.9.2011 kl. 23:29]

Mikill meirihluti Alþingis, lýðræðislega kjörinn af fólkinu í landinu, samþykkti að fara í aðildarviðræður... á það ekki að nægja ?

Ég vil fá að sjá hvernig samning samninganefndin kemur með heim og fá að kjósa um hann... ég hef aldrei vitað til þess að þó að maður fái að skoða hús eða íbúð, þá skuldbindi maður sig til að kaupa eignina.

[Vendetta, 8.9.2011 kl. 00:42]

Að fá aðild að ESB eftir að aðlögunarferlinu er lokið er alls ekki eins og að skoða hús sem maður síðan velur annað hvort að kaupa eða ekki.

Að sækja um aðild að ESB með vinstristjórn er eins og bíða eftir afplánun eftir að hafa fengið lífstíðardóm ("aðlögunarferlið"). Við aðild hefst afplánunin og þá fyrst gefst tækifæri (og nægur tími) til að skoða fangelsið að innanverðu ("kíkja í pakkann").

EU is programmed to receive. You can check out anytime you like, but you can never leave.

[Halldór Björgvin Jóhannsson, 8.9.2011 kl. 09:21]

Mikill meirihluti Alþingis, lýðræðislega kjörinn af fólkinu í landinu, samþykkti að fara í aðildarviðræður... á það ekki að nægja ?

Það var ekkert lýðræðislegt við það að flokkurinn sem er með ESB á stefnuskrá sinn, flokkurinn sem var með 30% fylgi komi í gegn með frekju og hótunum "samþykki" að fara í aðildarviðræður, sérstaklega þar sem hinn flokkurinn í ríkisstjórninni, þ.e.a.s VG var með á sinni stefnuskrá Nei við ESB.

Finnst þér það í alvöru allt í lagi og eðlilegt??

[Elle_, 8.9.2011 kl. 14:20]

Já, lýðræðið lak nefnilega af VG-mönnum sem komu hver á fætur öðrum eins og svipubarðir upp í pontu og sögðust vera algerlega á móti og segðu JÁ.  Endurtekið lýðræðistal E-sinna er forherðing ein.