Þaklausar kirkjur

 

Stutt frá borginni Siena, í hjarta héraðsins Toskana á  Ítalíu, er yfirgefið klaustur, San Galgano. Það er kennt við hinn hugumprúða riddara Galgano Guidotti (f. 1148) sem snéri við blaðinu og hætti riddaramennsku og hernaðarbrölti eftir að sjálfur Gabríel erkiengill birtist honum í draumi. Í honum var riddarinn beðinn um að fylgja Kristi. Galgano hlýddi og var borinn af hesti sínum að hæðinni Montesiepi. Þar ákvað hann búa sem einsetumaður og helga líf sitt Guði.

Galgano varð fljótlega kunnur fyrir guðrækilegt líferni og kraftaverk. Það frægasta var þegar hann rak sverð sitt á kaf í stein í skýli sínu. Eftir daga Galganos var byggð kapella yfir sverðið í steininum. Þar er það enn þann dag í dag sýnilegt undir glerkúpli. Hefur sá sem hér skrifar barið það augum. Vísindamenn munu hafa staðfest að sverðið sé frá dögum riddarans en engar skýringar eru á því hvernig unnt var að reka það í steininn upp að hjölt.

Skömmu eftir dauða sinn árið 1181 var Galgano tekinn í dýrlingatölu. Hvert ár fjölgaði pílagrímunum, sem komu til Montesiepi til að sjá sverðið í steininum. Klaustur var stofnað á staðnum, kennt við riddarann fyrrverandi og dýrlinginn, San Galgano. Byggð var myndarleg kirkja, sú fyrsta í gotneskum stíl í Toskana. Staðurinn varð forríkur en sú þróun reyndist ekki einungis til heilla. Auðæfi San Galgano löðuðu að innrásarheri og þjófa sem létu greipar sópa um það sem klaustrið átti. Gjarnan fylgir spilling ríkidæmi og frægð og San Galgano fór ekki varhluta af henni. Hnignun klaustursins var býsna hröð. Árið 1550 voru þar ekki nema fimm munkar og í byrjun 17. aldar bjó þar aðeins einn gamall munkur, lasburða og tannlaus. Þann 6. janúar árið 1786 hrundi svo hinn 36 metra hái turn kirkjunnar ofan í þak hennar.

Síðan hefur kirkjan staðið þannig, án turns og þaks, og er sem slík minnisvarði um forna frægð en einnig þær hættur sem felast í auði og völdum.

Miklu sunnar á jarðarkringlunni, í vesturhluta Afríkuríkisins Keníu, er þorpið Kamito í Pókot-héraði. Þar er þaklaus kirkja eins og í Montesiepi í Toskana. Síðan árið 1978 hefur Samband íslenskra kristniboðsfélaga haft kristniboða í Pókot. Í lok ársins 2007 tilheyrðu meira en 20.000 manns kirkjunni þar. Einn safnaðanna er í Kamito. Þegar fyrsta kirkjan þar var orðin of lítil var hafist handa við að reisa nýja. Var hún höfð á nákvæmlega sama stað og sú gamla og hlaðin upp í kringum þá gömlu. Verkið sóttist ágætlega og upp komust útveggir en þegar hefjast átti handa við þakið voru peningarnir búnir.

Nú stendur nýja kirkjan í Kamito þannig, þaklaus með þá gömlu inni í sér. Vegna þakleysisins eru múrsteinarnir í nýbyggingunni algjörlega berskjaldaðir fyrir regni og vindum. Þess vegna er ekki nóg með að söfnuðurinn eigi ekki fyrir þaki á kirkjuna heldur liggur það undir skemmdum sem þó tókst að ljúka. Það er því mikið í húfi. Kostnaðurinn við að koma þaki á kirkjuna í Kamito er áætlaður 300.000 krónur íslenskar.

Kamito er vinasöfnuður Akureyrarkirkju og við ætlum að leggja okkar af mörkum til að koma þaki á kirkju vina okkar. Við munum taka samskot í sunnudagsmessum þangað til hættir að rigna  á söfnuðinn í nýju kirkjunni í Kamito. Í fyrstu messunni söfnuðust kr. 25.000.

Tvær þaklausar kirkjur: Önnur er umbúðirnar einar, tákn fornrar frægðar, áminning um að ekki sé allt fengið með peningum og hættur þær sem fylgja ríkidæmi og völdum. Hin kirkjan er byggð utan um söfnuð sem stöðugt vex og dafnar. Hún minnir okkur á að kirkjulegt starf þarf þak yfir höfuðið, aðstöðu, úbúnað og starfskrafta.

Myndin er frá SÍK og sýnir vini okkar við gömlu kirkjuna, inni í þeirri nýju þaklausu.