Perlur á perlustað

 

Fyrstu fyrirboðar haustsins hjá mér eru ferðir með tilvonandi fermingarbörnum Akureyrarkirkju á Vestmannsvatn í Aðaldal. Við reynum að fara það snemma í þessar ferðir að hægt sé að njóta þess sem staðurinn hefur upp á að bjóða.

Vestmannsvatn er mikil náttúruperla. Því miður er Þjóðkirkjan ekki alveg að fatta staðinn. Hann hefur ekki fengið að vaxa og dafna sem skyldi þótt þar hafi verið starf á vegum kirkjunnar allt frá árinu 1964. Ég vona að ein þeirra breytinga sem framundan eru í Þjóðkirkjunni sé í því fólgin að þar verði lögð aukin áhersla á barna- og æskulýðsstarf. Þá munu menn gera sér grein fyrir mikilvægi Vestmannsvatns og þeim möguleikum sem þar er að finna.

Tilgangurinn með dvöl fermingarbarna á Vestmannsvatni er margþættur. Þar er börnunum veitt fræðsla, hópurinn hristist saman og kynnist leiðtogum, fræðurum og prestum. Börnin komast í snertingu við yndislega náttúru. Mesta áherslan er þó lögð á góða upplifun og að ferðin sé ánægjuleg byrjun á fermingarvetrinum.

Vestmannsvatn á að gefa góða minningar.

Undanfarin ár hefur sr. Sólveig Halla Kristjánsdóttir haft veg og vanda af skipulagi og framkvæmd fermingarskólans á Vestmannsvatni. Hún á mikið hrós skilið fyrir þá vönduðu vinnu. Að þessu sinni hófst dagskráin á því að farið var í göngu þar sem tveir fóru saman og urðu að deila sjón eins. Róið var á bátum og vaðið í vatninu. Eitt verkefnið var að skrifa hrós á pappadiska sem búið var að hengja aftan á börnin. Dagskráin endaði á heilmiklum ratleik. Sigurliðið fékk lakkrískúlu ofan á skúffukökusneiðina sem boðið var upp á með kaffinu.

Fleiri myndir úr ferðinni má sjá hér  og myndin með færslunni er frá dvölinni í síðustu viku en þá voru krakkar úr Brekkuskóla á Vestmannsvatni, algjörar perlur á algjörum perlustað.