Skuldaþrælahald á Íslandi

 

Þeir Íslendingar sem eru að reyna að borga af húsnæðislánum sínum búa við það kerfi að borga og borga en horfa upp á lánin sín hækka og hækka.

Í kjölfar bankahrunsins máttu íslenskir lánþegar þola skyndilega sprengihækkun á lánum sínum. Á sama tíma hrundi verðið á húsnæðinu sem er orsök lánanna.

Engin almenn leiðrétting fékkst á þessu ranglæti. Lántakar þurftu að þola þetta tjón efnahagshrunsins einir og bótalaust.

Ein afleiðing þess ranglætis er sú, að á sama tíma og bankarnir eru að sýna milljarða króna hagnað hafa aldrei fleiri Íslendingar verið á vanskilaskrá og aldrei færri sem geta staðið í skilum við Íbúðalánasjóð.

Stór hluti íslenskra heimila þarf að berjast fyrir því með öllum tiltækum ráðum að lenda ekki í vanskilum. Í sumar hafa margar fjölskyldur til dæmis ekki getað farið neitt í sumarfrí ef standa átti í skilum með húsnæðislánin.

Íslenska réttlætið handa þessu heiðarlega fólki sem vildi greiða skuldir sínar er þannig, að á sama tíma og það hafði ekki efni á að fara í sumarfrí, hækkuðu hin ofvöxnu lán þessa fólks enn, m. a. vegna hækkana á flugfargjöldum.

Talið er að í sumar hafi 20 milljón króna húsnæðislán hækkað um kr. 60.000, aðeins vegna hækkunar á flugmiðum eins og fram kemur hér.

Nú hafa Samtök fjármálafyrirtækja látið útbúa skýrslu um verðtrygginguna. Í kvöld var einn skýrsluhöfunda, Valdimar Ármann, hagfræðilegur ráðgjafi hjá verðbréfafyrirtækina GAM, í fréttaskýringaþættinum Speglinum á RÚV.

Til að gera langa sögu stutta komast sérfræðingar Samtaka fjármálafyrirtækja í þessari skýrslu að þeirri meginniðurstöðu, að til að draga úr vægi verðtryggingar á Íslandi, þurfi að þyngja greiðslubyrði húsnæðislána.

Þegar fréttamaðurinn spyr sérfræðinginn hvort verið sé að segja að greiðslubyrði af íbúðalánum á Íslandi sé of lág, er svarið:

Já, í raun og veru...

Íslenskir skuldarar hafa aldrei átt í meiri erfiðleikum með að standa í skilum við íslensk fjármálafyrirtæki en nú.  

Á sama tíma leggja sérfræðingar íslenskra fjármálafyrirtækja það til, að þyngja enn byrðarnar sem lagðar eru á herðar íslenskra skuldara.

Hvaðan ætli milljarðarnir komi sem íslensk fjármálafyrirtæki eru að græða þessa dagana?

Myndin: Haust

 

Athugasemdir

[Óskar Helgi Helgason (IP-tala skráð) 10.9.2012 kl. 23:09]

Sæll Svavar Alfreð; sem oftar !

Þakka þér fyrir; þessa þörfu ádrepu - sannast enn; að stórskotahríð og tilheyrandi aðgerðir, eru það eina, sem dugir á þetta lið, klerkur vísi.

Ísland er sennilega; eitt ógeðfelldasta ríki, á verldarvísu alla, og er þá all langt til jafnað, Svavar Alfreð.

Með beztu kveðjum; úr Árnesþingi /  

 

[Svavar Alfreð Jónsson, 11.9.2012 kl. 00:08]

Það eru til aðrar og betri leiðir en ofbeldi, ágæti Óskar, og Ísland er þrátt fyrir allt yndislegt land. Góða nótt.

[Barbara Ósk (IP-tala skráð) 11.9.2012 kl. 07:07]

Sæll Svavar,

Ég bý í Noregi þar sem fólk býr við mun eðlilegra hlutfall milli tekna og útgjalda. Ég setti í fljótheitum upp útreikning á húsnæðisláni til 25 ára í sitthvorum bankanum, mínum banka og Íslandsbanka, það norska að sjálfsögðu óverðtryggt lán en það íslenska verðtryggt upp á sömu upphæð og til jafnlangs tíma.

Niðurstöðurnar eru sláandi, meðalgreiðsla af lánunum í Íslandsbanka er hátt í tvisvar sinnum hærri en því norska. Launin í Noregi eru u.þ.b. frá því að vera tvisvar sinnum upp í þrisvar sinnum hærri en á Íslandi (auk þess sem skattar eru lægri í Noregi og ráðstöfunartekjur því enn hærri) þannig að munurinn á greiðslubyrðinni er í reynd miklu meira en tvöfaldur.

Að síðustu, Norðmaðurinn er að borga húsnæðislánin sín til baka í hlutfallinu u.þ.b. 1,6 á meðan Íslendingurinn borgar það (miðað við 4% meðalverðbólgu) ca. 5-6 sinnum.

Að halda því fram að greiðslubyrði lána sé of lág á Íslandi er svo auðsýnilega bull að ég er nokkuð viss um að þetta sé eingöngu tilraun til að hræða fólk frá því að krefjast afnáms verðtryggingar.

Með kveðju frá Noregi,

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 11.9.2012 kl. 08:35]

Þetta er ágæt rökfærsla, þ.e. að spyrja hvernig  hægt sé að taka mark á sérfræðingi fjármálafyrirtækis sem segir að til að hætta við verðtryggingu þurfi að auka greiðslubyrði lántakenda þegar á sama tíma hafa aldrei fleiri verið í strögli með að standa í skilum.

Reynslan af þessum fjármálafyrirtækjum er raunar sú að það jaðrar við hlutdræga fréttamennsku að hleypa þeim í útvarpið með áróður sinn og réttlætingar fyrir okri á almenningi. 

Ághugaverðar eru pælingar Frosta Sigurjónssonar http://betrapeningakerfi.is/lausnin/   m.a. sem gætu leitt til þess að losa um hreðjartök fjármálakerfisins á þjóðarbúinu og líka til að minka líkur á verðbólgu og óæskilegum hagsveiflum. Kanski er þetta lausnin, kanski ekki, en látum ekki "sérfræðinga" fjármálafyrirtækjanna eða aftaníossa þeirra segja okkur (íslenskum almenningi) hvað sé rétt og hvað ekki!

[Óskar Helgi Helgason (IP-tala skráð) 11.9.2012 kl. 09:03]

Sælir; á ný !

Svavar Alfreð !

Þakka þér fyrir; drengilegt andsvarið.

En; öllum má ljóst vera, að við óbreytt ástand, er ekki með nokkru, við unandi, ágæti drengur.

Ekki síðri kveðjur; hinum fyrri, vitaskuld /

[Þorsteinn V Sigurðsson, 11.9.2012 kl. 11:47]

Það er svoilítið merkilegt að þessir háu herrar sem settu nánast allt þjóðfélagið á höfuðið skuli halda því fram að jafngreiðslukerfið eigi eingöngu við um verðtryggð lán m.ö.o. að ef lántaki sé með óverðtryggt lán þurfi viðkomandi að greiða fulla vexti af öllu láninu til að byrja með. Vita þessir menn ekki að jafngreiðslukerfið er ekki séríslenskt fyrirbrigði heldur fyrirfinnst alls staðar erlendis þar sem hagur almennings er borinn fyrir brjósti.

[Gísli Ingvarsson, 11.9.2012 kl. 18:30]

Bjarni hér að ofan vitnar til tillögu Frosta nokkurs. Það er býsna fróðlegt að lesa tillögu um sósíalistiska peningastefnu. Hef ekki séð neitt þessu líkt koma fram í umræðunni um peningamál. Ætli VG viti ekki um þessa leið? Sem hefðbundinn hægri maður frábið ég mér sósíalisma af þessu tagi. Þetta er sama hugsun og Austur Evrópa kastaði af sér fyrir rúmum 20 árum. Frosti er undarlegur maður og vonandi komast hugmyndir hans ekki lengra en þetta.