Stjáni í bíó

Um daginn hitti ég Stjána í bíó á dvalarheimilinu Kjarnalundi þar sem hann nú dvelur. Í gamla daga sá Stjáni um að rífa af miðunum í Paradísarbíói okkar Akureyringa, gamla Nýja bíói og þess vegna hlaut hann þetta viðurnefni. Var handagangur í öskjunni í þrjúbíóunum þegar krakkaskarinn skall eins og brimaldan þunga á inngöngudyrunum og Stjáni hóf hið mikilvæga afrifsstarf sitt, sem hann vann af einstakri trúmennsku. Kom sér þá vel að Stjáni var sæmilega þungur þótt ekki sé hann hár í loftinu.

Stjáni sagði mér að hann hefði einu sinni farið í bíó síðan hann hætti þessari vinnu sinni fyrir margt löngu. "Ekkert varið í það," sagði hann og bætti við kíminn: "Engar rottur."

Nýja bíó var nefnilega orðið nokkuð gamalt á mínum uppvaxtarárum og þar var töluverður rottugangur. Jók það enn á hughrif áhorfenda þegar hryllingsmyndir voru sýndar en var síður vinsælt á hugljúfum dans- og söngvamyndum.