Samningar eða aðlögun? Svar ESB

Þó að skoðanakannanir síðustu ára sýni að töluverður meirihluti þjóðarinnar sé andvígur aðild Íslands að Evrópusambandinu vilja margir engu að síður halda áfram aðildarviðræðum eða efna til þjóðaratkvæðagreiðslu um framhald þeirra. Í atkvæðagreiðslunni eigi ekki að spyrja hvort fólk sé hlynnt aðild heldur hvort það sé fylgjandi aðildarviðræðum. Rökin fyrir því orðalagi eru þau, að ekki sé unnt að taka afstöðu til aðildar nema fyrir liggi aðildarsamningur þar sem fólk geti séð hvað ESB hafi að bjóða Íslendingum og hversu mikið tillit sambandið sé tilbúið að taka til sérstöðu Íslands.

Þeir sem halda fram þessari leið - sem stundum hefur verið líkt við að „skoða í pakkann“ - telja að umsókn um aðild sé í raun án skuldbindinga: Í aðildarviðræðum kanni umsóknarríkið einungis hvað því standi til boða og hvort unnt sé að komast hjá því að taka upp þá hluta af reglusafni ESB sem taldir eru síður hagstæðir eða jafnvel óaðgengilegir. Í aðildarsamningi komi í ljós það sem í boði er og þjóðin fái síðan að hafna honum eða samþykkja í þjóðaratkvæðagreiðslu. Þess vegna sé ekkert óeðlilegt við að sækja um aðild að Evrópusambandinu enda þótt meirihluti þjóðarinnar vilji ekki slíka aðild. Með aðildarumsókn sé einungis verið að skoða kostina og gallana við inngöngu í sambandið.

Þessu halda sumir íslenskir stjórnmálaflokkar fram nú fyrir kosningarnar.

Aðrir hafa bent á að ríki sæki ekki um aðild nema það vilji ganga í Evrópusambandið og sé tilbúið að hlíta þeim skilyrðum, sem Evrópusambandið setur aðildarferlinu.

Til að fá úr þessu mikilvæga máli skorið sendi ég fyrirspurn til upplýsingaveitu Evrópusambandsins, Europe Direct. Venjulega tekur ekki nema þrjá virka daga að fá svör við spurningum þaðan. Evrópusambandið gaf sér góðan tíma til að svara mér. Svarið fékk ég í dag, eftir tíu daga bið. Mér finnst það bæði skýrt og skilmerkilegt og er ég sambandinu mjög þakklátur fyrir það.

Ég birti svarið hér og feitletra það sem ég tel mikilvægast:

„Article 49 of the Treaty on European Union states that any European country may apply for membership if it respects the democratic values of the EU and is committed to promoting them. When a country applies to join the EU, the Member States’ governments, represented in the Council, first decide whether or not to accept the application. The Member States then decide, on the basis of an opinion from the European Commission, whether to grant candidate status to the applicant as well as to open accession negotiations. Then the Member States decide if, when and on what terms to open and to close negotiations with the candidate on each policy area, in the light of recommendations from the Commission. 

The EU rules as such (also known as the acquis) are not negotiable; they must be transposed and implemented by the candidate. Accession negotiations are essentially a matter of agreeing on how and when the candidate will adopt and effectively implement all the EU rules and procedures. Accession negotiations focus on the conditions and timing of the candidate’s adoption, implementation and application of the existing EU laws and rules.

Please note the EU operates comprehensive approval procedures that ensure new members are admitted only when they can demonstrate they will be able to play their part fully as members, namely by: complying with all the EU's standards and rules, having the consent of the EU institutions and EU member states and having the consent of their citizens – as expressed through approval in their national parliament or by referendum.“

Athugasemdir

[Gunnar Rögnvaldsson, 26.10.2016 kl. 06:29]

Þakka þér Svafar! fyrir að birta þetta hér á vef þínum

- í röð sennilega hundruð slíkra birtinga bara hér á bloggvef Morgunblaðsins, ástamt vefsíðum Morungblaðsins, ásamt prentaðri útgáfu Morgunblaðsins.

Þessar hættulegu upplýsingar eru hins vegar á 30 ára bannlista þeirra fjölmiðla sem fjármagnaðir eru með sköttum frá okkur almenningi, með þeim rökum að þeir þurfi fé frá okkur til þess að geta stundað þjónustu í þágu Íslendinga og þessar upplýsingar eru einnig á bannlistanum yfir hættulegar upplýsingar fyrir alla íslenska stjórnmálaflokka nema tvo, og sem einnig eru fjármagnaðir með fé frá okkur borgurunum.

Til að fá þetta inn í opinbert fjármagnaða "umræðu", sem einnig er niðurgreidd af okkur borgurunum, þá þarf að minnsta kosti 200 heilaskurðlækna og landsframleiðslu Íslands í 636 ár bara til að koma þessu inn í Ríkisútvarpið.

Þess má geta hér, án frekari kostnaðar fyrir almenning, að umrætt laga- og regluverk Evrópusambandsins er 90 þúsund blaðsíður (90.000). EES samningurinn er hins vegar ígildi minna en 10 prósent þessa laga og regluverks ESB. Þetta er algert trúnaðarmál og má ekki fréttast.

Ekki láta neinn vita af neinu þessara, því þetta er trúnaðarmál á milli skattafjármagnaðrar stjórnmálbaráttu ESB-þingmanna og Ríkisútvarpsins gegn íslensku þjóðinni.

Kveðjur

[Tryggvi L. Skjaldarson, 26.10.2016 kl. 06:39]

 Hversvegna er barist með kjafti og klóm gegn því að klára viðræðurnar? Að viðræðum loknum er pakkinn skoðaður og þjóðin metur kostina og gallana og svo er kosið um málið. Hvað er að óttast? Ef okkur líst ekki á þá fellum við samninginn og málið er dautt.

[ls (IP-tala skráð) 26.10.2016 kl. 08:17]

Ætli þurfi ekki að þýða svarið á íslensku fyrir Tryggva.

[Snorri (IP-tala skráð) 26.10.2016 kl. 12:07]

Og það verður ekki aftur snúið, nújá.. Brexit er samsagt bara fake..

Hvernig væri svo að birta nákvæmlega fyrirspurnina?

Svo get ég líka glatt ykkur, þið fáið væntanlega mjög fljótlega að kjósa um það hvort halda skuli áfram aðildarviðræðum. Þið getið þá sett ykkar nei þar þó ég segi auðvitað já.

[Svavar Alfreð Jónsson, 26.10.2016 kl. 13:08]

Sæll, Snorri, mér finnst svar ESB skýrt: Í aðildarviðræðum er samið um hvernig og hvenær umsóknarríkið ætli að lögleiða og hrinda í framkvæmt lagabálki ESB. Sérstaklega er tekið fram að lagabálkurinn sé óumsemjanlegur sem slíkur og verið sé að tala um hann allan. Ríki sækja því ekki um aðild til að sjá hvað sé í boði eða "í pakkanum". Það liggur fyrir. Eina gilda ástæða umsóknarinnar er því löngun umsóknarríkisins til að ganga í sambandið.

Hér er síðan fyrirspurn mín til ESB:

When a country decides to apply for a membership to EU, does the EU consider such an application either as

1) an inquiry without any obligation where the options available to the candidate country are explored and possible exemptions from unfavorable parts of EU-legislation found or

2) a statement of the applicants desire to join the EU according to legitimate procedures for accession?

[Kolbrún Hilmars, 26.10.2016 kl. 17:50]

Ég er sannfærð um að báðir tveir, Tryggvi og Snorri, viti uppá hár hvað ESB aðildarumsókn þýðir.  Það hentar þeim bara að kalla þá umsókn samningaviðræður.  Vandi þeirra er að íslenskur almenningur er almennt orðið nógu upplýstur til þess að þekkja muninn.

[Gunnar Hólmsteinn Ársælsson (IP-tala skráð) 1.11.2016 kl. 12:31]

Er ekki jörðin flöt líka?

[Guðmundur Ásgeirsson, 1.11.2016 kl. 13:58]

Hvað heldur þú Gunnar Hólmsteinn?

P.S. Hér er aðildarsamningurinn: Samsteyptar útgáfur sáttmála um Evrópusambandið og sáttmálans um starfshætti Evrópusambandsins

Það er ekki eftir neinu að bíða að skoða hann og taka afstöðu.

[Finnur Hrafn Jónsson, 1.11.2016 kl. 17:05]

"...Í aðildarviðræðum er samið um hvernig og hvenær umsóknarríkið ætli að lögleiða og hrinda í framkvæmt lagabálki ESB..."

"hvernig" er lykilorðið hérna

Lagabálkur ESB er viðamikill en á köflum ekki sérlega nákvæmur hvað varðar séríslenskar aðstæður. Ef ekki væri verið að semja um "hvernig" dygði einfaldlega að þýða lagabálkinn og samþykkja síðan sem íslensk lög.

Þar fyrir utan eru ýmiss fordæmi fyrir sérlausnum fyrir einstök ríki. Þess vegna er talað um aðildarsamning. Ef ekkert væri til að semja um, þyrfti engan aðildarsamning.

Ég get alveg tekið undir það að ESB ekki sama fyrirbærið og það var fyrir nokkrum árum. Það breytir ekki því að menn eiga að standa við orð sína, jafnvel þó að þeir séu pólitíkusar.

[Svavar Alfreð Jónsson, 1.11.2016 kl. 19:16]

Sæll, Finnur, og takk fyrir athugasemdina.

Evrópusambandið lýsir því mjög skýrt hvað sé verið að semja um: Aðildarviðræðurnar - sem ESB varar við að kalla samninga - snúast um hvernig og hvenær lagabálkur ESB sé lögleiddur og honum hrint í framkvæmd.

ESB og Ísland hafa undirritað samkomulag um eðli og framgang aðildarviðræðnanna og þar er skýrt kveðið á um mögulegar tilhliðranir frá lagabálki ESB séu alltaf takmarkaðar bæði í tíma og að umfangi og megi ekki ganga í berhögg við reglur og stefnur sambandsins. Enga varanlegar undanþágur eru í boði - eða eins og það er orðað:

"The Union may agree to requests from Iceland for transitional measures provided they are limited in time and scope, and accompanied by a plan with clearly defined stages for application of the acquis. For areas linked to the extension of the internal market, regulatory measures should be implemented quickly and transition periods should be short and few; where considerable adaptations are necessary requiring substantial effort including large financial outlays, appropriate transitional arrangements can be envisaged as part of an ongoing, detailed and budgeted plan for alignment. In any case, transitional arrangements must not involve amendments to the rules or policies of the Union, disrupt their proper functioning, or lead to significant distortions of competition."

Sjá hér (gr. 25):

http://ec.europa.eu/enlargement/pdf/iceland/st1222810_en.pdf

[Guðmundur Jónsson, 2.11.2016 kl. 10:28]

Mín skoðun.

Það á ekki einu sinni að svara fólki sem enn þykist ekki skilja að það er ekki hægat að kíkja í pakkan. Eða að það er búíð að því, að því marki sem hægt er með umsókn  VG og Samf. sem var í raun bara tilraun Samf. til að troða ESB upp á þjóðina með klækjum.

Það er dónaskapur að eyða tíma heiðalegs fólks í svon þvælu.

[Jón Steinar Ragnarsson, 5.11.2016 kl. 10:56]

Jamm..

Hvað er í pakkanum? Það hefur verið ljóst frá fyrsta degi en einhverra hluta vegna hefur tekist með lýðskrumi að blinda stóran hóp fólks fyrir þessu.

Hér er bæklingurinn frá ESB um það hvað er í pakkanum, matað inn með teskeið, en menn þurfa að hafa vilja til að lesa bæklinginn.:

http://ec.europa.eu/enlargement/pdf/key_documents/2007/understanding_enlargement_102007_en.pdf