Vissara að fá sér bara rækjusamloku

Á fyrri hluta síðustu aldar var hreint magnaður prédikari í Berlín. Fólk flykktist í kirkjuna til að hlusta á hann. Ekki áttu þó allir kost á því. Sumir þurftu að vinna á sunnudagsmorgnum. Þar á meðal voru burðarmennirnir á aðalbrautarstöð borgarinnar.

Hinn frægi prédikar brá því á það ráð að láta prenta ræður sínar og bauð að þeim skyldi dreift meðal vinnandi stétta.

Einn þeirra sem annaðist dreifinguna fór á brautarstöðina og bauð þar burðarmanni eitt stykki prédikun eftir hinn kunna kennimann.

Burðarmaðurinn afþakkaði hana pent. Kvaðst hafa heyrt að þessi prédikari væri alveg einstaklega snjall. Læsi hann ræðu eftir hann væri vibúið að hann yrði fyrir djúpstæðum áhrifum af þeim lestri og þyrfti jafnvel að breyta lífi sínu. Hann kærði sig ekki um það.

Ég mundi eftir þessari sögu þegar ég horfði á Edduna í kvöld. Þar var birt brot úr mynd sem er í vinnslu og var einhvern veginn svona:

Maður kemur inn á bensínstöð við þjóðveginn. Hann skoðar mynddiska sem þar eru til útleigu. Tekur eina mynd úr rekkanum, sýnir afgreiðsludömunni og spyr:

"Góð?"

"Breytir lífi þínu," svarar konan.

Maðurinn kvaðst ekki hafa áhuga á neinum breytingum.

Þá spyr hún:

"Af hverju færðu þér þá ekki bara rækjusamloku?"

Athugasemdir

[Baldur Kristjánsson, 12.11.2007 kl. 21:19]

Góður!  kv.  B

[Þorsteinn Gunnarsson, 13.11.2007 kl. 00:58]

Kv. í Heiðardalinn