Bakaraskírn

Glæpasafnið í Rothenburg í Suður-Þýskalandi er meðal merkilegustu safna sem ég hef skoðað (Mittelalterliches Kriminalmuseum). Þar er t. d. hægt að fræðast um réttarfar á miðöldum.

Eitt líkananna á safninu var af þorpi. Lítil á rann í gegnum það og við hana hafði safnast nokkur fólksfjöldi. Einn mannanna var í bakarafötum og auðsjáanlega ekki með hinum af fúsum og frjálsum vilja.

Hér átti að framkvæma svokallaða bakaraskírn eins og útskýrt var á spjaldi við líkanið. Draga átti þorpsbakarann í kafi yfir ána.

Á þessum tíma þurftu þeir bakarar sem seldu of létt brauð sæta þessari refsingu.

Þess var einnig getið að þeir bakarar sem seldu of þung brauð hefðu fengið sömu skírn.

Of létt brauð var glæpur, fólginn í gróðafíkn og svikum. Of þungt brauð var líka glæpur og þótti bera vott um oflæti og ófyrirgefanlegt bruðl.

Brauð bakaranna máttu hvorki vera of létt né of þung.

Nú á dögum hrósum við happi ef við fáum meira en við borguðum fyrir. Á sumum veitingastöðum þykir sjálfsagt að bera fram ofurskammta sem borin von er að nokkur geti torgað. Heil ósköp eru eftir á diskunum þegar maður gengur frá borði. Þá hefur maður svo sannarlega fengið mikið fyrir peningana sína.

Í nýlegri bók eftir breskan neytendablaðamann eru stóru matvöruverslanirnar harðlega gagnrýndar og fólk hvatt til að kaupa sinn mat í litlum búðum. Steikurnar hjá slátraranum, soðninguna hjá fisksalanum, grænmetið í grænmetisbúðinni og brauðið í bakaríinu.

Sannað sé að neytendur kaupi einfaldlega allt of mikið í stórum verslunum. Grípi með sér alls konar óþarfa á sértilboðum og kostakjörum.

Svo þurfum við reglulega að hreinsa út úr ísskápum okkar og eldhúshirslum og henda pakkamat og öðrum útrunnum neysluvarningi.

Við eigum aldrei að kaupa of mikið heldur lítið í einu, helst ekki nema í næstu máltíð, segir í bókinni.

Margt bendir til þess að á okkar tímum sé sóunin ekki lengur glæpur heldur dyggð.

Athugasemdir

[Ragnar Kristján Gestsson, 15.2.2008 kl. 17:51]

Já, best gæti ég trúað þessu, þjóðhagslega hagkvæmt er það kallað enda er sífellt stærri sneið þjóðfélagsins við vinnu inná við, í þjónustu hvert við annað.