Tárabarn

 

Ástin er engin notalegheit.

Enginn elskar í raun og veru án þess að þjást.

Við þjáumst vegna þess að við elskum.

Ástvinur þinn deyr og eftir situr þú sárþjáður vegna þess að þú elskar.

Barnið þitt lendir í vandræðum og þú þjáist með því vegna þess að þú elskar.

Vinur þinn veikist og þú finnur til með honum vegna þess að þú elskar.

Þú elskar og bikar þjáningarinnar bíður þín.

Í Færeyjum segja þeir að sá sem aldrei geri mistök geri ekki nógu mikið.

Sá sem aldrei þjáist elskar ekki nógu mikið.

Ást er hluttekning. Að elska er að finna til.

Ástin er tárabarn heimsins.

Athugasemdir

[Anna, 8.7.2008 kl. 23:04]

Umhugsunarvert,  góð samantekt.

[alva (IP-tala skráð) 8.7.2008 kl. 23:13]

Fallegt!! Yndislegt þetta færeyska máltæki :)

[Kolbrún Stefánsdóttir, 8.7.2008 kl. 23:46]

Að elska er að missa stjórn

Að elska er að brenna í blóðinu

Að elska er gjaldþrot skynseminnar.

Að elska er fjötrar hugans

kveðja Kolla.

[Margrét Ingibjörg Lindquist, 9.7.2008 kl. 01:14]

Vel mælt...

[Svavar Alfreð Jónsson, 9.7.2008 kl. 09:19]

Takk! Og fallegt ljóð hjá þér, Kolla!

[Björn Jónsson (IP-tala skráð) 9.7.2008 kl. 23:42]

Sama hvort þú elskar eða hatar... þú þjáist.

[Sigurður Þór Guðjónsson, 10.7.2008 kl. 15:41]

Þú verður að afsaka. En þessi helvítis ást hefur bara aldrei orðið á vegi minum. Já, ég veit að mönnum fellur illa að heyra svona og fara að mótmæla: Þú hefur bara ... En það er ekkert bara með það. Ástin hefur aldrei orðið á vegi mínum. Ekki fremur en huldufólk og draugar sem sumir segja þó að sé til.

[Svavar Alfreð Jónsson, 10.7.2008 kl. 16:01]

Mér þykir svo vænt um þig, Sigurður bloggvinur, að ég tek afsökunarbeiðni þína til greina, þótt við séum að tala um nánast óafsakanlegt fyrirbæri.

Og farðu svo að koma þér hingað norður - en þó ekki fyrr en ég er kominn að sunnan. Ég verð þar næstu daga við að gifta frænku mína.

Þannig sér ástin manni fyrir drjúgri vinnu.

Það er annað hvort hún eða ástleysið sem slítur manni út.

[Kolbrún Stefánsdóttir, 10.7.2008 kl. 18:27]

Takk Svavar. Ég veit ekki alveg með Sigurð, hvað skal segja. Sumir sleppa alveg við geðveiki í gegnum lífið aðrir ekki. Eins er með ástina. Ég var svona (heilbrigð)  þar til einn daginn að ég hljóp á vegg eða þannig. Ástin barði mig niður eins og flugu.   Samt hefði ég ekki viljað sleppa frá henni svona eftir á að hyggja og eftir að  ég náði áttum á ný. Jú ég vona  bara að þú verðir ástfanginn fyrir rest Sigurður, það er aldrei of seint :) . kveðjur til ykkar Kolla.

[Sigurður Þór Guðjónsson, 11.7.2008 kl. 00:58]

Þó það sé secret þá hef ég verið ástfanginn alla æfi. Það hrekkur bara ekki til. Guð er á móti mér. 

[Guðmundur Hall Ólafsson, 13.7.2008 kl. 17:02]

Ástin er að gera en ekki að segja.Að þora að vera maður sjálfur og sleppa takinu.Því meira sem maður sættist við sjálfan sig því meira getur maður elskað.Ég finn að því betur sem manni líður í eigin skinni því heitara getur maður elskað.Maður verður jú að vera skotinn í sjálfum sér til að getað elskað.

[Óskar Arnórsson, 13.7.2008 kl. 17:19]

.."annaðhvort hún (ástin) eða ástleysið sem slitur mér út!" ég á ekki orð! Algjör snilld!

Ég er búin að vera ástfangin alla æfi og það er búið að slíta mér út..og svo eru vísindamenn búnir að sanna að ást sé geðveiki...og ég sem hélt að geðveiki væri slæm enn ekki góð! Svona er maður að misskilja einfalda hluti stundum..

[Kolbrún Stefánsdóttir, 13.7.2008 kl. 23:39]

Ótrúlegt hvað þetta flækist fyrir manni  Að elska er víst ekki sama og vera ástfanginn kveðja Kolla. (ekki geðveik)

[Guðmundur Hall Ólafsson, 14.7.2008 kl. 16:31]

Maður kaupir sér ekki farmiða til paradísar,aðeins hugurinn flytur okkur þangað með vellíðan og ást í farangri okkar. Lifið heil,kv Guðmundur Ha.

[Erna Hákonardóttir Pomrenke, 17.7.2008 kl. 15:51]

og ástin er hugrekki.

Þakka þér fyrir skemmtileg skrif Svavar