Vináttan

Nú er gott að láta minna sig á raunveruleg verðmæti.

Vináttan er eitt þeirra.

Góðir vinir eru meira en gulls ígildi. Það fá margir að finna þessa dagana. Aðrir þarfnast góðra vina og bíða eftir að ég og þú reynist slíkir.

Við þurfum að passa vel hvert annað eins og Steingrímur J. Sigfússon sagði í Kastljósinu í kvöld.

Fyrr í dag fékk ég örlítið kvæði sent í tölvupósti. Það er eftir Hjálmar Freysteinsson, lækni og hagyrðing á Akureyri.

Mér finnst það bæði fallegt og eiga erindi til þjóðarinnar. Ég vona að höfundur fyrirgefi mér að birta það hér og að rétt sé eftir haft:

 

Gulli og perlum að safna sér

sumir endalaust reyna,

vita ekki að vináttan er

verðmætust eðalsteina.

 

Gull á ég ekki að gefa þér

og gimsteina ekki neina

en viltu muna að vináttan er

verðmætust eðalsteina.

 

Með kvæðinu sendi ég sérstakar vinarkveðjur til þeirra sem standa í eldlínunni og berjast við að koma landinu okkar út úr ægilegum vandræðum.

 

 

Athugasemdir

[Steingrímur Helgason, 10.10.2008 kl. 00:04]

Of sjaldan hróza ég þér fyrir pistlana þína, séra Svavar, en þeir eru mér & líklega mörgum fleirum verðmætir.

Takk.

[Ransu, 10.10.2008 kl. 00:42]

Ég fékk þetta ljóð sent við lag MJ - Ísland er land þitt.

Ísland var land mitt, ég aldrei því gleymi,
Ísland í gjaldþroti sekkur í sæ,
íslenskar krónur í banka ei geymi
við íslenska hagkerfið segi ég bæ,
Ísland í erfiðum tímum nú stendur
Íslenska stjórnin hún feilar margfallt
Íslenski seðillinn er löngu brenndur
Ísland er landið sem tók af mér allt

[Sigurður Þór Guðjónsson, 10.10.2008 kl. 01:20]

Fólk er yfirleitt vont við hvert annað og særir jafnvel til ólífis. Heldurðu að það breytist núna? Eða einhver falleg orð breyti því. Það sýnir reyndar vel verðmætamat þjóðarinnar þegar fólk fer að tala um að það eigi að vera gott hvert við annað þegar FJÁRHAGSÞRENGINGAR verða. Það eru einu þrengingarnar sem virðast ná máli. Þá er farið að tala um að fólk eigi að passa hvert annað, sama fólkið og tróð skeytingarlaust á hverju öðru þegar allt lék í lyndi fjárhagslega. Má þetta fólk bara ekki fara til fjandans?

[Anna, 10.10.2008 kl. 08:21]

Já manni verður hugsað til þeirra sem standa í eldlínunni, ekki auðveld glíman þar.   - Pistillinn um vináttuna er góður.

[Svavar Alfreð Jónsson, 10.10.2008 kl. 09:02]

Það er rétt hjá þér, Sigurður, að fólk getur verið ótrúlega vont hvert við annað. Kreppur og áföll geta magnað upp þá áráttu mannanna að níðast á náunganum. En áföllin, hvort sem þau eru fjárhagsleg eða annars kyns, geta líka dregið fram það góða sem þrátt fyrir allt býr í hverjum manni.

[Hallgerður Pétursdóttir (IP-tala skráð) 10.10.2008 kl. 13:12]

Fyrir þetta þakka ég af heilum hug. Og enn og aftur það er þetta einfalda sem blífur. Eigirðu vin,þá farðu og finnd'an..

[Einar Örn Einarsson, 10.10.2008 kl. 19:51]

Mæltu manna heilastur. Takk fyrir þetta.

[Sigurður Þór Guðjónsson, 11.10.2008 kl. 11:36]

Hann sagði merkilegt að sjá, nú þegar heimsbyggðin stæði á barmi kreppu, hvernig gamlir múrar einangrunar og tortryggni rísa nú milli ríkja þrátt fyrir alla samninga um frjáls viðskipti. „Hver hugsar um sig og sína hagsmuni og kreppan verður dýpri og dýpri," sagði Geir.

Úr fréttum af ávarpi Geirs Haarde til Sjálfstæðismanna. Raunsæ orð. Og þannig verður þetta líka meðal íslensku þjóðarinnar þegar menn fara að bregðast við ástandinu. Hver mun hugsa um sig. Menn munu ekki faðmast og kyssast eða verða vinir. Svona er nú bara mannlífið. Ekkert finnst mér verra, í raun neikvæðara, en þegar menn fyllast fögrum orðum sem enginn innistæða er fyrir á erfiðum tímum. Þá er skárra að vera hvass og hryssingslegur.   

[Svavar Alfreð Jónsson, 11.10.2008 kl. 11:52]

Sigurður, séu þjóðir heimsins að snúast hver gegn annarri, er þeim mun meiri ástæða fyrir hverja þjóð að sýna innbyrðis samstöðu.

Við kunnum það vel, Íslendingar. Þessi þrjóska þjóð sem er svo lagin við að karpa um allt og ekki neitt, við getum líka staðið saman. Það gerðum við t. d. í Heimaeyjargosinu og snjóflóðunum fyrir vestan.

Nú setjum við ekki upp boxhanskana nema gegn sundrung, flokkadráttum og sérhagsmunagæslu.

Verum hvöss og hryssingsleg þegar þau fyrirbæri eru annars vegar. 

Nú er það gamli góði ungmennafélagsandinn sem blívur.

Upp með vinnuvettlingana!