Sekúndur á stundaglösum

Sjaldan gefum við gefum þeim gaum, sekúndunum. Við teljum lífið í dögum, vikum, mánuðum og árum. Oft í klukkustundum og fyrir kemur að við bregðum mælistiku mínútnanna á tilveruna, ef mikið liggur við og á.

Oft eru það samt sekúndurnar sem sköpum skipta og bak við alla meiriháttar atburði eru þær tikkandi, þessi litlu grey.

Íslensku bankarnir voru ekki þurftarfrekir á tíma þegar þeir fóru að hrynja.

Heimssagan þarf ekki langan tíma til að breytast.

Við tímamót lítum við gjarnan til baka.

Dýrmætustu hlutar ársins 2008 voru oft ekki nema fáar mínútur að lengd. Sumir ekki nema örfá augnablik eða andartök sem urðu gull í safnkistu minninganna.

Þannig verður þetta nýbyrjaða ár. Það er ekki eitt þrjúhundruðsextíuogfimm daga stökk. Það verður safn margra augnablika og andartaka sem sum hver geta riðið baggamuninn í lífi okkar.

Tímann á ekki að stallkjafta.

Örlitlum tímadreitli er hellt í stundaglösin og okkur boðið að njóta áður en meira er veitt.

Verði ykkur að góðu!

Athugasemdir

[Vilborg Eggertsdóttir, 8.1.2009 kl. 21:30]

Kæri Svavar, - er að reyna að líta ekki til baka, hálfhrædd um að verða að Saltstólpi.

Svo er ég skíthrædd um að ég eigi eftir að komast að því að tíminn sé aðeins blekking,  að allt sé að gerast á sama andartakinu, - þannig er ég hálftinandi yfir þessu öllu núna en takk samt

[Sigurður Þór Guðjónsson, 11.1.2009 kl. 12:55]

Mitt stundaglas fer senn að tæmast og svo fer ég beina leið til helvítis!