Sköpunartrú

Um þessar mundir eru 200 ár liðin frá fæðingu þess merka vísindamanns Charles Darwin og menn velta fyrir sér gildi kenninga hans.

Lengi hefur þróunarkenningin verið mátuð við sköpunartrú kristinna manna. Þessu tvennu hefur verið stillt upp sem ósamrýmanlegum andstæðum; ef þú trúir þróunarkenningunni er ekki hægt að trúa á sköpunina.

Sumir ganga svo langt að segja að trúaður maður geti ekki með nokkru móti samþykkt þróunarkenninguna.

Þetta er mikill misskilningur.

Sköpunarsagan í Genesis er ekki vísindaleg útskýring á upphafi mannsins.

Og sköpunartrú er ekki í því fólgin að trúa því að sú sköpunarsaga sé vísindalegs eðlis.

Sköpunartrú snýst ekki um eitthvað sem gerðist einu sinni. Sköpunin er yfirstandandi. Baráttan milli góðs og ills er hluti sköpunarinnar.

Kristnir menn líta á sig sem sköpun Guðs.

Þó vita þeir hvernig börnin verða til.

Og nú er meira að segja Vatíkanið farið að benda á að hugmyndin um þróun finnist í kristinni guðfræði eins og lesa má í þessari umfjöllun á Times Online.

Athugasemdir

[DoctorE (IP-tala skráð) 15.2.2009 kl. 23:11]

Sorry en þróunarkenningin er ósamræmanleg við kristni, það er algerlega kristaltært.
Það er ekki hægt að koma endalaust og segja; Biblían var ekki að segja þetta... þetta sem biblían sagði var bara myndlíking..
Þróunarkenning er staðreynd sem er ekki hægt að hafna.. án þess að verða asnalegur, auðvitað fer vatíkanið í að finna smugur til að krækja sér framhjá augljósu bulli.
Vatíkanið sagði ekki alls fyrir löngu að það væri hugsanlega líf á öðrum plánetum....
Við erum ekki í miðju alheimsins, við erum ekki sköpuð í mynd einhvers súpergaurs... við erum algerlega á okkar eigin báti.. þar til við finnum annað líf eða það finnur okkur.
Það kemur enginn súperhetja og fer með þig til paradísar... við erum ekkert spes, við erum ekki sköpuð til þess að drottna.. eins og biblían segir.

[Páll A. Þorgeirsson (IP-tala skráð) 16.2.2009 kl. 01:35]

Margir merkir vísindamenn hafa fæðst svo lengi sem fyrsta líf kviknaði á jörðu og margar "kenningar" mis langlífar verið lagðar fram. Ég er nokkuð viss um að þróunarkenningin er ekki endapunktur... Andinn er ofar skilningi vísinda ;-)

Ég leyfi mér að vitna í orð annars merks manns;

"Fólk ætti ekki að dýrka jarðneskar leifar mínar...

við búum í líkama okkar og höldum svo áfram ferðinni."

ALBERT EINSTEIN.

[Sigurjón, 16.2.2009 kl. 02:36]

Fyrir utan það, þá stendur nokkuð greinilega í biblíunni hvað var skapað á hvaða degi og svo framvegis.  Hvernig má það vera?  Það er algjörlega á skjön við þau gögn sem segja okkur jarðsöguna.

[Terminator, 16.2.2009 kl. 08:54]

Þróunarkenningin var fyrst tilgáta en hefur nú orðið að kenningu v/ þess gífurlega gagnamagns sem hana hefur staðfest. Í 150 ár hefur þessi kenning öðlast þann sess að vera ein öflugasta vísindakenning allra tíma.

Í dag vitum við að sköpunarsagan er í besta falli barnaleg tilgáta sem sett var fram í fornöld, af mönnum sem ekki vissu betur, til þess að reyna að útskýra umhverfið sitt. 

Hinsvegar virðist enn í dag leyfilegt, eða eigum við að segja viðurkennt, að  aðhyllast órökrænar og rangar tilgátur ef orðið trú er notað til réttlætingar.   

Það er kominn tími á að við þroskumst aðeins og hættum að berja hausnum við steininn og viðurkennum að orðið "trú" er ekkert annað en skálkaskjól til að réttlæta hluti sem við vitum innst inni að eru ekki réttir en er samt leyfilegt að opinbera skoðun sína á ef það er í nafni trúar. 

[DoctorE (IP-tala skráð) 16.2.2009 kl. 08:55]

Páll minn, Einstein var trúlaus... honum fannst barnalegt að fólk væri að eltast við guði sem hegna og verðlauna.
Trúaðir er sí og æ að grípa orð snillinga úr samhengi... það sem gerist í þessu áframhaldi er að þú ferð í endurvinnslu náttúrunar... verður kannski brenndur og verður að ösku
í raunveruleikanum er ekki nokkur munur á okkar lífð eða hverju öðru lífi, við sjáum þetta í mannkynsögunni, við sjáum þetta í fréttum daglega.
Það er afara mikilvæg að fólk geri sér grein fyrir þvi að það er ekkert auka líf, aðeins þannig getur fólk borið fulla virðingu fyrir lífinu.
Trúarbrögðin segja að þetta líf sé.... einskonar Himnaríkis Idol, sem er ekki uppbyggjandi fyrir nokkurn mann.

[Páll A. Þorgeirsson (IP-tala skráð) 16.2.2009 kl. 11:52]

Allir hafa trú, og ekki síst þeir sem elta uppi "bloggsíður" og óskapast útí Guð. ;-)...ef þeir væru "trúlausir á almættið" þá væru þeir ekki að eltast við ekki neitt.... ;-)

Allt sem er til er orka á hreyfingu. Eini munurinn á sál og líkama, vitund og efni, er hraði bylgjuhreyfingarinnar. Hreyfing orkunnar á þeim tíma sem kallaður er "sköpun" gerði fyrst vart við sig sem alheimsljós og alheimshljóð. Vísindin kalla það "Miklahvell". Bylgjuhreyfing þessarar meðvituðu orku varð stöðugt grófari uns hún umbreyttist í "efnisheiminn". Framhaldslíf, sem er veruleikasvið er bylgjast hraðar en efnissvið, varð því til á undan hinum efnislega alheimi. Vitundin og lífsaflið sjálft eru sömuleiðis bylgjuhreyfingar orku á mismunandi tíðni. Aðeins hið algilda - Guð í frumástandi - sveiflast ekki og er í fullkominni ró.

"Lífsorkan" er týndi hlekkurinn á milli vitundar og efnis.

Vísindin viðurkenna aðeins það sem takmarkast við "visku þeirra."

...." Það er aðeins tvennt sem er ótakmarkað/óendanlegt, alheimurinn og fáfræði mannsins, ég þori þó ekki að fullyrða...... með alheiminn ".

ALBERT EINSTEIN.

[Sigurjón, 16.2.2009 kl. 18:43]

Það er hressandi að lesa kommentin eftir þig Páll.  Ég hef ekki hlegið jafn mikið lengi vel og þó hlæ ég oft og mikið...

[Páll A. Þorgeirsson (IP-tala skráð) 16.2.2009 kl. 23:39]

Gott, hláturinn lengir lífið ;-)

.....og þá færðu lengri tíma til að þroska þig og búa þig undir betra líf ;-)

[Sigurjón, 17.2.2009 kl. 11:59]

Ég mun ekki gera það Páll.  Ég mun vissulega þroskast með aldrinum, en ég ætla ekki að undirbúa neitt ,,betra líf".  Það er ekkert sem bendir til þess að það sé til og því er það tímaeyðsla að búa sig undir það.  Hvernig býr maður sig undir slíkt hvort sem er?  Mér þætti gaman að fá svör við því.

[Páll A. Þorgeirsson (IP-tala skráð) 17.2.2009 kl. 20:43]

Sæll Sigurjón, ég leyfi mér að bæta nokkrum línum við mínar fyrri.  Sá öðlingur sem hefur "setið uppi" með okkur á síðunni sinni um stund fyrirgefur það örugglega.  Þau orð mín hér ofar sem færðu þér "lengra jarðneskt" líf með öllum þínum  voru í raun ósköp lítið ættuð úr mínum "heila".  Þú getur lesið um mest af þessu á hinum ýmsu "vísindasíðum veraldar", jafnvel innlendum.  Þannig að í raun varst þú að  af vísindamönum veraldar og einnig þeim sem komu upp því gagnasafni sem fræða þig um jarðsöguna. Þegar menn auka skilning sinn á "jarðsögunni" meðhöndla þeir fyrst og fremst "fast efni". Staðreyndin er nú samt sú að þetta "fasta efni" (efnismassi) er einungis afar "samþjappað form orku".  Þú sannfærist um það ef þú lest um "fræga jöfnu" Einsteins   E=mc/2.  Sagt er að "sjálft tómarúm" alheims, sem fræðilega séð er reyndar annað en tómt, heldur ólga af "duldum kröftum".  Tómarúmið ólgar í raun af orku.  Tómarúm fyrirfinnst ekki og er í raun eðlisfræðilega óhugsandi.  Þú getur lesið um svo margt í vísindaritum og á fleiri stöðum það væri of mikið mál að koma því öllu fyrir hér.

En í stuttu máli; "Lífsorkan" er týndi hlekkurinn á milli vitundar og efnis og "fyrra líf og framhaldslíf" sem við köllum er veruleikasvið er bylgjast hraðar en efnissvið og varð til á undan hinum efnislega heimi og verður líka til um alla eilífð  og vertu bara sáttur við það. 

Vísindamenn hafa reynt að "sanna að sálin sé ekki til" með því að vigta menn á andlátsstund.  Þeir eru loks farnir að trúa því að þessi "orka" sem þeir þó viðurkenna að fullu  er ekki sjáanleg "öllum" og því síður mæld eða vigtuð með "vísindalegum aðferðum".

En svona að lokum vegna spurningar þinnar um "betra líf", þá er ákaflega gott að dvelja í kyrrðinni og finna að "innra með þér" er hægt að opna margar dyr sem nú eru lokaðar og "nálgast skilning á ýmsu".

Gaman að spjalla við þig og ekkert skrítið þó svo allir viðurkenni ekki "Almættið/ Guð", því sem betur fer erum við ekki öll eins eða með sömu skynjun á lífi og eilífð, en við verðum það þó að lokum.  

[Sigurjón, 18.2.2009 kl. 03:33]

Sæll Páll og þökk fyrir svörin.  Þú kemur með nokkrar fullyrðingar:

,,Þannig að í raun varst þú að  af vísindamönum veraldar og einnig þeim sem komu upp því gagnasafni sem fræða þig um jarðsöguna."

Nei, ég var að hlæja að túlkun þinni á niðurstöðum vísindarannsókna.  Skoðum fleira:

,,...annað en tómt, heldur ólga af "duldum kröftum".

Það er vissulega rétt að enn hefur ekki tekizt að finna uppruna allrar orku sem þó mælist í ,,tómarúminu".  Að halda að hún sé af guði komin, er barnalegt.

,,Tómarúm fyrirfinnst ekki og er í raun eðlisfræðilega óhugsandi."

Þetta er beinlínis röng fullyrðing.  Eðlisfræðin gerir margoft ráð fyrir tómarúmi og ef farið er t.d. nógu nálægt kjarnanum (milli kjarna og rafeindabrauta), er ekki gert ráð fyrir að þar fyrirfinnist nokkuð.

,,Þú getur lesið um svo margt í vísindaritum og á fleiri stöðum það væri of mikið mál að koma því öllu fyrir hér."

Ég gerði það reyndar, bæði í menntaskóla og síðar háskóla.  Geri það reyndar enn.  Þessar fullyrðingar þínar hef ég ekki fundið staf fyrir hins vegar í öllum þeim ritum sem ég hef lesið eða heyrt um.

,,...er veruleikasvið er bylgjast hraðar en efnissvið..."

Hvernig getur þú fullyrt það?  Hvort sem er að það sé í raun til og þaðan af að það hafi styttri bylgjulengd en efnissviðið?  Hefur það verið mælt?  Ef svo er, er það ekki ,,týndur hlekkur", en ef svo er ekki, þá getur þú ekki staðið við þessa fullyrðingu.

,,...og varð til á undan hinum efnislega heimi..."

Enn og aftur: Hvernig veizt þú það?  Þú verður að geta heimilda með svona orðum.

,,...og verður líka til um alla eilífð  og vertu bara sáttur við það."

Ég endurtek fyrri orð mín um að krefjast heimilda fyrir þessum fullyrðingum.  Þú getur ekkert vitað um hvað verður um alla eilífð, hvað þá sagt mér að vera sáttur við það.  Ég þarf nefnilega rannsóknir og niðurstöður til að trúa einhverju; ekki ,,bara að sætta mig við það"...

Það eru ekki alvöru vísindamenn sem reyna að ,,sanna að sálin sé ekki til".  Það eru einfaldlega ekki vísindaleg vinnubrögð og ættu frekar við menn sem stunda svokölluð ,,sköpunarvísindi".

,,...þá er ákaflega gott að dvelja í kyrrðinni og finna að "innra með þér" er hægt að opna margar dyr sem nú eru lokaðar og "nálgast skilning á ýmsu".

Mér finnst ákaflega gott að dvelja í kyrrðinni, en þá fer ég að hugsa.  Hugsa um kenningar og hversu heimurinn er merkilegur að hafa þróast svona í gegnum tíðina, án hjálpar mannanna og án hjálpar æðri máttarvalda.  Það var bara náttúran að verki með sinni stórkostlegu lógík, sem við eigum að mörgu leyti eftir að útskýra og finna.  Það er engin þörf fyrir einhverja ,,mystík" eða ,,metafýsik".  Þetta verður allt útskýrt einn daginn.