Hláturinn bjargar lífinu

 

Þrennt datt mér í hug þegar dóttir mín sýndi mér myndbandið hérna fyrir neðan.

Ég hugsaði um hvað hláturinn er okkur eðlilegur og nærtækur. Eitt af því fyrsta sem við lærum er að hlæja.

Myndbandið minnti mig líka á hvað hláturinn er smitandi. Hlátur er félagslegt fyrirbæri. Hláturinn sameinar fólk.

Og ég fór að hugsa um að sennilega væri ástandið allt öðruvísi og betra í veröldinni ef við notuðum þá guðsgjöf betur sem hláturinn er.

Ef við hlægjum meira saman.

Hláturinn mildar kreppuna.

Hláturinn bjargar lífi fólks.

Það er ekkert mál að taka fínar myndir í Hvalvatnsfirði. Hann er svo guðdómlega fallegur.