Sykurdúddar

 

Við gætum alveg sagt að þetta komi okkur ekki við. Við gætum hrist höfuðin. Við gætum lokað augunum, eyrunum og munnunum. Við gætum horfið inn í okkur sjálf, gerst íhugul og innhverf og glatt okkur við fallegu ljósin okkar.

Er það annars ekki hin kristna dyggð hógværð að láta nægja að labba eftir mjólkinni sinni út í búð og gæta þess að gára aldrei hinn viðkvæma flöt mannfélagsins?

Er það ekki hógværð að skilja eftir sig sem fæst ummerki þannig að um mann verði sagt eins og forðum um manninn:

Sú staðreynd að hann er dáinn er enginn sönnun þess að hann hafi verið á lífi.

Þægilegast er að vera sætur og settlegur, vera sem flestra viðhlæjandi og segja ekkert né gera nema maður sé viss um að það mælist þokkalega vel fyrir.

"Þér eruð sykurdúddar jarðar."

Myndin: Svona leit Glerárgatan út fyrr í kvöld.

Athugasemdir

[, 1.11.2009 kl. 11:48]

Hógværð er dyggð en of mikil hógværð getur valdið skaða ef ekki eru allir jafn hógværir. Falleg kvöldmynd  af Glerárgötunni. Smá jólabragur á henni