Von og vor

 

Í Skýrslunni fóru „manns verstu grunsemdir fram úr manns bestu vonum" eins og kallinn sagði.

Það er að koma í ljós að áramótaskaupið 2009 var hættulega nálægt því að vera innlendur fréttaannáll ársins 2009.

Ísland er í höndum glæpagengja og eiturlyfjabaróna.

Hin andstyggilega græðgis- og fíkniefnamafía náði ekki bara yfirráðum í viðskiptalífinu. Hún keypti stjórnmálamenn og flokka. Hún kom sér fyrir á menningarsviðinu. Hún eignaðist fjölmiðla.

Allt lagði hún undir sig. Margar æðstu og virðulegustu stofnanir landsins sitja eftir svívirtar og rúnar trausti.

Og sterkur er hrammurinn sem þjóðin þarf að losa sig úr.

Íslenska þjóðin á fátt eftir nema vonina.

En við skulum ekki vanmeta vonina.

Von getur orðið gott bensín á umbreytingamótorinn.

Þó að erfitt hafi verið að bíða eftir Skýrslunni var að mörgu leyti við hæfi að birta hana í vorbyrjun.

Vonin og vorið eiga margt sameiginlegt. Nærtækast er að á orðunum „von" og „vor" munar ekki nema einum staf.

Sá sem glímir við erfiðleika án vonar hefur ekkert nema erfiðleikana.

En um leið og fyrsti vonarneistinn kviknar er það um leið fyrsta litla vísbendingin um að erfiðleikarnir gætu einhvern tíma verið að baki.

Sá sem á von er ekki lengur bara með erfiðleikana. Hann á líka von um að þeir líði hjá.

Vonin er skrefið milli tveggja tíma; þess gamla sem við viljum kveðja og þess nýja sem við viljum heilsa.

Áramótaskaupið 2009 var frábært. Lokaatriðið var helgað voninni.

Ég vona að endirinn á áramótaskaupinu 2009 gefi tóninn um innlendan fréttaannál ársins 2010.

Myndina tók ég á sumardaginn fyrsta af glæsilegum Mústang fyrir framan Laxdalshús, elsta hús Akureyrar. Þrátt fyrir mikinn aldursmun teljast bæði hús og bíll til fornmuna.

Athugasemdir

[Vilborg Eggertsdóttir, 27.4.2010 kl. 01:47]

Kæri Svavar, - það var líka "svindlað og plottað" hér á öllum árum áður. Nú er bara þannig að breytast "jarðvegurinn" að það getur ekki annað en komið í ljós. Hins vegar á meðan þjóðin er upptekin af þessari skýrslu þá er enn margt eftir að koma á daginn ennþá, t.d. skilanefndir bankanna, þar er eitthvað það að gerast sem þolir ekki dagsins ljós og lífeyrissjóðirnir eru meira eða minna rjúkandi rústir. Þá er og stutt í næstu niðursveiflu í efnahagkerfinu, líklegt að það eigi rætur sína í USA, þaðan sem það breiðist svo áfram......

Veit ekki hvort þú eigir nokkuð að birta þetta?

kær kveðja, vilborg ~