Svavar Alfreð Jónsson

29.4.2010 | 14:05

Mútur, styrkir & laun

Munurinn á styrkjum og mútum getur verið óljós enda er algengt um veröld víða að telja mútur styrki.

Hér á landi er til dæmis helst aldrei talað um mútur nema þegar unglingspiltar fara í þær.

Þess vegna er af og frá að segja að íslenskir stjórnmálamenn séu mútuþægir.

Þeir eru styrkþægir.

Þeir sem telja það fyrirkomulag eðlilegt að fyrirtæki beri fjármuni á stjórnmálamenn benda á að ekki sé hægt að sjá að „styrkirnir" hafi komið „styrkveitendum" til góða.

„Styrkþægnin" sjáist ekki í málsmeðferð „styrkþeganna".

Í umræðunni um eignarhald á fjölmiðlum hefur verið gripið til svipaðra raka.

Því hefur verið haldið fram að ekkert sé að því þótt örfáir einstaklingar eigi megnið af íslenskum fjölmiðlum. Ekki verði séð að fjölmiðlunum sé beitt eigendunum í hag.

Hér á landi er ástandið reyndar svo geggjað að fjölmiðlafólkið, sem svo harðlega gagnrýnir stjórnmálamenn fyrir að þiggja „styrki", er á launum hjá þeim sem veita stjórnmálamömnnunum hina umdeildu „styrki".

Styrkveitandinn hættir ekki að vera tortryggilegur þótt hann verði „launagreiðandi".

Munurinn á launum og mútum getur líka verið óljós.

Myndin: Vorbragur á Akureyri

Flokkur: Bloggar | Breytt s.d. kl. 15:32 | Facebook

Athugasemdir

Góður pistill hjá þér. Það sem fer mest í taugarnar á mér með spillinguna hér á landi er að ég - eflaust meirihluti þjóðarinnar - hélt að það væri einhver annar að fylgjast með þessum málum og grípi inn í áður en illa færi.

Nú hefur undanfarinn áratugur kennt mér að það virðist enginn hafa eftirlit með svona hlutum hér á landi, engin ber ábyrgð og mannréttindabrot eru álitin jafn sjálfsagður hlutur og mútur til stjórnmálamanna.

Ps. flott mynd af fallegum bæ