Orð

Í upphafi var Orðið og orð eru til alls fyrst. Guð sagði og það varð. Orð lífga og deyða, eyðileggja langa og trausta vináttu, slíta tengslum elskenda en stofna líka til sambanda á milli manna. Orð eru særandi og bindandi en líka uppörvandi og frelsandi. Orð banna og leyfa. Orð verða að styrjöldum. Orð eru grundvöllur friðar og sátta. Orð skapa. Þau koma einhverju til leiðar.

Orðið er frumafl tilverunnar eins og fram kemur í jólaguðspjalli Jóhannesar.

Nú á dögum virðist orðið hafa misst gildi sitt. Það er offramboð af orðum. Framboð af hinum stóru orðum er fyrir löngu komið fram úr eftirspurninni.

Lesið bara moggabloggið.

Við trúum stjórnmálamanninum mátulega þegar hann gefur loforð sín. Ekki er hægt að leggja trúnað á það sem sagt er í auglýsingunum. Fréttirnar í fjölmiðlunum reynast heldur ekki alltaf sannleikanum samkvæmar.

Orð geta verið innantóm og stundum eru þau stór einungis fyrir þá sök að þau eru útbelgd af merkingarleysi.

Margir segja Guð þannig orð. Það sé merkingarlaust, innantómt og gagnslaust. Ekkert gerist innra með okkur þegar við heyrum það. Við vitum ekki hvað það þýðir.

Guðleysi samtímans, vantrúin sem helst ekki má hnjóða í öðruvísi en að vera talinn sérstakur hatursmaður yfirlýstra trúleysingja, er ekki einungis fólgið í því að afneita tilvist Guðs. Guðleysið felst ekki síður í því að Guð skiptir fólk engu máli. Guðleysinginn þarf ekkert endilega að vera á móti Guði. Hann þarf ekki að vera antíþeisti. Hann getur verið aþeisti. 

Sá guðlausi er laus við Guð. Guð er honum fjarlægur. Guð er langt í burtu.

Við erum öll töluverðir guðleysingjar. Guðleysið er hluti af glímu trúmannsins. Honum finnst oft að Guð sé fjarlægur og skilji manninn eftir í fullkomnu umkomuleysi.

Gegn því skrifar Jóhannes. Orðið var hjá Guði og Orðið var Guð. Það er í eðli Guðs að vera ekki fjarlægur. Hann vill tengjast manninum í Orðinu. Í Orðinu vill hann vera eitthvað í lífi mannsins.

"Og Orðið varð hold, hann bjó með oss," hljómar jólaguðspjall Jóhannesar.

Athugasemdir

[Matthías Ásgeirsson, 19.12.2007 kl. 10:09]

Guðleysi samtímans, vantrúin sem helst ekki má hnjóða í öðruvísi en að vera talinn sérstakur hatursmaður yfirlýstra trúleysingja,

Er hugsanlegt að þú eigir einhverntíman eftir að skrifa hér bloggfærslu þar sem þú gerir trúleysingjum ekki upp skoðanir? 

[Svavar Alfreð Jónsson, 19.12.2007 kl. 10:12]

...þið sjáið hvað ég á við.

[Greta Björg Úlfsdóttir, 19.12.2007 kl. 12:53]

Hallgerður, ekki sýnist mér nú af skrifum margra moggabloggara að dæma, að við eigum alltaf orð yfir allt á íslensku - !

[Matthías Ásgeirsson, 19.12.2007 kl. 14:19]

...þið sjáið hvað ég á við.

Hvað er er málið?

Þegar Svavar skrifar:

Guðleysi samtímans, vantrúin sem helst ekki má hnjóða í öðruvísi en að vera talinn sérstakur hatursmaður yfirlýstra trúleysingja,

Er hann í raun að segja, ef við miðum við skrif hans og gagnrýni trúleysingja á þessari síðu:

Ég má ekki fara með dylgjur um trúleysingja, ósannindi um málflutning þeirra og rangfærslur um skrif þeirra án þess að þeir mæti á svæðið og fari fram á að ég leiðrétti rangfærslur mínar. 

Það er einmitt málið.  Alveg eins og það er opið fyrir athugasemdir á Vantrú og við fögnum gagnrýni trúmanna (og svörum henni) þá er opið fyrir athugasemdir hér.  Þegar Svavar og aðrir trúmenn tjá sig um Vantrú eða aðra trúleysingja mega þeir eiga von á því að við svörum fyrir okkur.

H V A Р E R  A T H U G A V E R T  V I Р Þ A Ð ? 

Væri ekki nær að Svavar myndi hætta dylgjum og útúrsnúningum?  Af nógu er að taka á vef Vantrúar, hann hlýtur að geta gagnrýnt okkur fyrir það sem við höldum fram í raun.  Nema málstaður okkar sé í raun svo góður að þú finnir ekkert gagnrýnivert við hann. 

[Marinó G. Njálsson, 19.12.2007 kl. 17:23]

Það sagði einu sinni maður við mig eitthvað á þessa leið:

Í upphafi var orðið og það orð varð ekki aftur tekið.  Við skulum því gæta þess sem við segjum og orða hugsanir okkar að kostgæfni.  Það sem við segjum verður ekki aftur tekið.  Og særandi orð munu halda áfram að hljóma, þó beðið sé fyrirgefningar á þeim.

(Þetta er ekki tilvísun í orðaskak manna hér að ofan.) 

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 19.12.2007 kl. 19:27]

Er ekki málfrelsi og umræða undirstaða þess lýðræðis sem við búum við?

[Margrét Sigurjónsdóttir (IP-tala skráð) 20.12.2007 kl. 01:10]

Orðið út um varir skreið

einhvern til saka

það er bara ekki nokkur leið

að ná því til baka

Gleðileg jól frændi, er stolt af þér

[Ingólfur, 20.12.2007 kl. 02:08]

Hvað með orðið "hatrammur"? Er það innantómt?

Hins vegar vil ég taka það fram að ég tel þig ekki vera hatursmann minn eða annara trúleysingja. Ég tel það hins vegar segja allt sem segja þarf um kristilegt siðgæði kirkjunnar þegar þeir reyna neita að gera það sem í þeirra valdi stendur til þess að tryggja að ekki sé brotið á sjálfsögðum rétti annara.

En kristilegt siðgæði er kannski bara annað innantómt orð, eða hvað? 

Það er fullvitað um mörg dæmi þar sem starfsmenn þjóðkirkjunnar hafa farið langt út fyrir sitt svið og brotið á rétti ungra barna. Sérhvert annað fyrirtæki væri fyrir löngu búið biðjast afsökunnar og lofa að fara yfir starfsreglur hjá sér. Það fyrirtæki sem kallaði þá hatramma sem krefðust úrbóta ætti ekki langa framtíð á almennum markaði.

[Þorsteinn Gunnarsson, 20.12.2007 kl. 08:45]

Sæll vinur! Það sem þú nærð þessum köllum alltaf En "trúarhiti" trúleysingjanna er þó alveg aðdáunarverður. Auðvitað fyndist þér náttúrulega að þyrfti að skipta um skoðanir í þeim en þá yrði bara daufara  yfir þessu blogginu. Hef alltaf fundið fyrir ákveðinni aðdáun til beggja  hópana þ.e trúaða og trúleysingja yfir því að vera svo viss í sinni sök að ekkert fái sannfæringu þeirra haggað, en um leið að ákveðnu marki kennt í brjósti um þá fyrir að hafa ekkert þarfara að gera en að standa í þessum slagsmálum öllum. Reyndar alltaf álitið að við íslendingar værum að stærstum hluta trúlaus þjóð en þetta og önnur blogg hafa sannfært mig um annað. Kannski þó fyrst og fremst um það, að við sem þjóð, erum líkari liðinu í bandaríkjahreppi en ég kæri mig um... en hvað um það.

Annars vildi ég bara óska þér og þínum  gleðilega jóla og þakka fyrir mig. Allt gott héðan að frétta og lífið yndislegt. Og gott að muna, eins og segir í slogoninu hjá ilmkertagerðinni hjá okkur,  að "lífið er of stutt til að kveikja á kertum sem ilma ekki". 

Kv. í Heiðardalinn

[Ásgeir Kristinn Lárusson, 20.12.2007 kl. 08:49]

      Orð

          ég segi alltaf færri og færri orð

      enda hafði ég lengi á þeim illan bifur.

      Tign mannsins segja þeir

      þó þeir geri sér ekki ljóst að orð eru dýr

      né með hverju þeir geti borgað.

      Úr ljóðabók Sigfúsar Daðasonar - HENDUR OG ORÐ -  

[Arnar (IP-tala skráð) 20.12.2007 kl. 17:20]

"Sá guðlausi er laus við Guð. Guð er honum fjarlægur. Guð er langt í burtu."

Eh, nei.  Eg er guðlaus og fyrir mér er guð einfaldlega ekki til.  Eitthvað sem er ekki til getur ekki verið langt í burtu.  Eitthvað sem er langt í burtu er hægt að nálgast en það er ekki hægt að nálgast það sem er ekki til.