Margar leiðir að sama marki

Ég átti góða daga á Húsavík, veðrið var frábært, Kinnarfjöllin skörtuðu sínu fegursta, kollegar fóru á kostum og þingeyska loftið sveik ekki. Málefni samkynhneigðra voru fyrirferðarmikil á dagskrá stefnunnar og sýndist sitt hverjum eins og við var að búast.

Málið er hitamál og það þýðir að skoðanirnar sem fólk hefur á því eru sterkar og tilfinningaríkar. Þá hættir fólki til að vera óvægið í orðum. Sú varð þó ekki raunin á stefnunni og mér fannst fólk sýna prúðmennsku í ræðustólnum þrátt fyrir að málið væri rætt af hreinskilni og einurð.

Eftir stefnuna hafði einn kollegi á orði að eiginlega væru kirkjurnar orðnar tvær. Ég benti honum á að svo gott væri það nú ekki. Kirkjurnar væru mun fleiri. Skoðanir presta á málefnum samkynhneigðra eru mjög fjölbreytilegar og fylkingarnar fleiri en tvær og raunar fleiri en þrjár líka.

Þeir prestar sem vilja koma til móts við kröfur samkynhneigðs fólks eru ekki sammála um hvernig best sé að gera það. Þegar rétta á hlut minnihlutahópa í samfélaginu eru yfirleitt margar leiðir að því marki. Það er ágætt að hafa það í huga áður en maður klínir því á náunga sinn að hann sé fordómafullur heigull vegna þess að hann vill ekki fara nákvæmlega sömu leið og maður sjálfur.

 

 

 

Athugasemdir

[Vilborg Eggertsdóttir, 26.4.2007 kl. 23:40]

Margir prestaranna eru e.f.v. hræddir um starfsöryggi sitt og óttast einnig það sem þeir þekkja ekki. Það er oftast hvað dimmast, áður en birtir.

[Guðmundur Örn Jónsson, 27.4.2007 kl. 11:46]

Þakka þér fyrir síðast kæri Svavar.

Ég er þér alveg sammála að fólk úr öllum hópum eigi að fara sparlega með yfirlýsingar í garð kollega sinna, og annara sem kunna að hafa aðrar áherslur. Mikil yfirlýsingagleði er ekki líkleg til að þoka þessu máli í örugga höfn.