Kosningablogg viðrinis

Hingað til hef ég alveg látið vera að tjá mig um kosningarnar. Það á sér margar skýringar. Sú fyrsta og augljósasta er að ekki er beinlínis hörgull á slíkri umfjöllun þessa dagana. Í öðru lagi finnst mér þessi umræða oft býsna yfirborðskennd og hef takmarkaðan áhuga á að blanda mér í hana. Mér sýnast allir vera nánast sammála um flest meginatriði - nema þá kannski helst um tannlækningar barna. Liggur þar hin margfræga átakalína í íslenskri pólitík?

Svo er ég í þriðja lagi pólitískt viðrini. Mér gengur bölvanlega að átta mig á stjórnmálum hér á landi. Annars vegar finnst mér ég eigi hvergi höfði mínu að að halla í hinum mörgu vistarverum íslenska flokkakerfisins og hins vegar finnst mér ég geta átt þar alls staðar heima. Ég fíla íhaldið og finnst flokkurinn trúverðugur því hann þorir stundum að taka óvinsælar ákvarðanir. Samfylkingin höfðar sterklega til jafnaðarmannsins í mér og ekki sakar að hann Kalli vinur minn Matt er í þar framboði, sá öndvegisdrengur. Svo hef ég alltaf verið dálítill kryptóframmari. Gamla samvinnuhugsjónin var flott. Hraustir menn og konur ættu að drífa sig í að stofna nokkur kaupfélög núna þegar verslun í landinu er að komast á hendur örfárra kapítalista. Annar eðaldrengur er í framboði fyrir Framsókn hér í Norðaustrinu, Höskuldur Þórhallsson. Þar er framtíðarframsóknarmaður á ferð. Steingrímur Sigfússon er einn af mínum uppáhaldsstjórnmálamönnum, skeleggur og skynsamur og ég held að það sé flokknum hans að þakka hversu mikið vægi sjónarmið náttúrunnar hafa öðlast í stjórnmálum samtímans. Frjálslyndir hafa líka unnið mikið gagn með því að þreytast ekki á að benda á galla kvótakerfisins. Íslandshreyfingin er að nokkru leyti óskrifað blað en er hægt annað en að dást að hugsjónaeldinum í Ómari? Svo eru sómahjónin Bogga og Gísli þar á lista.

Svona gæti ég haldið lengi áfram og þið sjáið, kæru lesendur, að það er ekkert áhlaupsverk fyrir mig að setja x-ið á réttan stað á laugardaginn. Atvinnugóðmenni eins og ég vildi helst geta krossað við öll framboðin. Þetta blessaða fólk á ekki nema gott eitt skilið og því er vorkunn að vilja stjórnast í sauðþráum, agalausum og neyslutrylltum Mörlandanum.

Ætli x-ið mitt lendi ekki hjá þeim sem ég vorkenni mest. Greyjunum.

Athugasemdir

[Yrsa Hörn Helgadóttir (IP-tala skráð) 11.5.2007 kl. 19:30]

Sæll Svavar!

Nú langar mig að leggja orð í belg. Þú talaðir um trúverðugleika stjórnmálamanna eða afla. Þannig er mjög gott að treysta þeim sem maður "exar" við, ekki satt? Varðandi töskurnar á þar-síðustu færslu þá er ég ekki alveg að átta mig á þessu:-)Kveðja til ukkar úr Stapasíðunni

[Jóna Á. Gísladóttir, 11.5.2007 kl. 21:38]

Úllen dúllen doff....

[ásgeir páll júlíusson (IP-tala skráð) 13.5.2007 kl. 20:00]

sæll og blessadur svavar. 

ég man ekki betur en thú og helgi már hafid verid einu hardcore íhaldsmennirnir í MA hér á árum ádur...  

og nú kallar thú thá "grey".

greyin...

kvedja

ápj 

[Svavar Alfreð Jónsson, 13.5.2007 kl. 20:49]

Ásgeir Páll! Gaman að heyra í þér, gamli vinur. Ef það er íhaldssemi að vilja fara varlega og taka yfirvegaðar ákvarðanir þá er mér sannur heiður að vera talinn þannig þenkjandi. Auðvitað eru sannir íhaldsmenn óttaleg grey. Frjálshyggjufríkin eru búin að stórskemma fyrir þeim Flokkinn. Svo óska ég þér til hamingju með að hann bróðir þinn er kominn á þing. Þar er enn einn öndvegisdrengur sem ég hefði mátt minnast á í pistlinum.