Kallíkles enn að

Nú standa yfir mánudagssamverur í Safnaðarheimili Akureyrarkirkju undir yfirskriftinni Mánudagar gegn mæðu.

Á þá fyrstu mætti dr. Sigurður Kristinsson, heimspekingur og forseti hug- og félagsvísindadeildar Háskólans á Akureyri. Hann spjallaði við okkur um gamlar og góðar dyggðir.

Sigurður er afar þægilegur fyrirlesari með mikla og djúpa þekkingu á viðfangsefni sínu.

Hann sagði okkur m. a. frá hinum unga aðalsmanni Kallíklesi sem líklega hefur fæðst á 5. öld fyrir Krist - hafi hann verið til á annað borð. Kallíkles er persóna í samræðubókinni Gorgías eftir Platon.

Þótt á þriðja árþúsund sé liðið frá því að Kallíkles var uppi er hann ótrúlega nálægt okkur. Margir fundarmanna könnuðust vel við þau gildi sem hann hafði í hávegum.

Kallíkles aðhylltist skefjalausa einstaklingshyggju. Hann taldi ekki nema sjálfsagt og eðlilegt að hver tranaði sér fram eins og honum væri framast unnt. Siðferði er ekki nema heftandi mannasetningar. Mannleysur einar láta níðast á sér og engin ástæða er til að taka tillit til annarra ef maður græðir ekkert á því sjálfur.

Í því hugarfari sem ríkt hefur á Íslandi að undanföru þótti ekki fínt að tala mikið um siðferði eða lög og reglur. Manneskjan átti að stjórna sér sjálf og ekki sæmandi dugandi mönnum að leggja á sig þær hömlur að vera að taka óþarflega mikið tillit til annarra.

Frelsið var töfraorðið og græðgin rafhlaðan sem allt dreif áfram.

Hin eina leyfilega spurning var: Hvað græði ég á því?

Þeir vissu hvað þeir sungu, gömlu spekingarnir. Íslensk þjóð á tímamótum getur sótt ómetanlega visku í rit þeirra.

Næsta mánudagskvöld ætlar Þórgnýr Dýrfjörð, forstöðumaður Akureyrarstofu, að tala gegn mæðunni með því að ljúka upp fyrir okkur ágæti þess að búa í höfuðstað Norðurlands. Hvað er gott við það að eiga heima á Akureyri og hver er helsti styrkur samfélagsins þar?

Bræðurnir Heimir og Sigurður Ingimarssynir syngja á samverunni sem hefst kl. 20.

Myndin með færslunni er af Platon.