Norðausturhornið

Þessa verslunarmannahelgina ókum við hjónin um norðausturhornið.

Allir vita að Öxarfjörðurinn er náttúruperla en Sléttan og Langanesið eru svo sannarlega vel geymd leyndarmál.

Þessar slóðir eru tómir töfrar þrátt fyrir að rignt hafi hressilega á okkur og vegirnir séu ekki alltaf beinlínis rennisléttir.

Raufarhöfn börðum við augum í glampandi miðnætursól. Þar er snyrtilegt þorp með fagurt umhverfi.

Melrakkaslétta er mikil matarkista. Þar er hægt að leggjast niður, opna munninn og bíða eftir því að fuglinn verpi upp í mann, var okkur sagt.

Við gistum í ferðaþjónustu bænda á Ytra-Álandi í hinum unaðslega Þistilfirði. Má svo sannarlega mæla með því gistihúsi og húsráðendum þar sem gáfu sér góðan tíma til að spjalla við okkur. Næst ætlum við að stoppa lengur og taka Rauðanesrúntinn.

Við ókum í gegnum Þórshöfn í ausandi rigningu og um Bakkafjörð til Vopnafjarðar. Þar er líka margt að sjá. Við skoðuðum gamla bæinn á Burstafelli. Í honum var búið til ársins 1966 en sama ættin hefur búið á Burstafelli frá því á 16. öld.

Vopnafjörð munum við heimsækja aftur fyrr en síðar og hafa þegar verið lögð drög að næstu ferð í þá mögnuðu veröld.

Myndin: Þessar fuglahræður sinna fleiri verkum en að gæta akranna. Þær blasa við vegfarendum þegar ekið er vestur af Fljótsheiðinni. Er ástæða til að minna ökumenn á að hafa augun á veginum.

 

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 3.8.2009 kl. 17:39]

Við hjónin ferðuðumst um þetta fallega svæði þegar börnin voru lítil og gistum ýmist í tjaldi eða leigðum yfirgefna bóndabæi en þeir eru margir á svæðinu. Það er líka víða hægt að renna fyrir fisk.