Hinnsiginfiskidagurinn mikli

Fyrr í sumar héldu Grindvíkingar hátíðina Sjóarann síkáta.

Ólafsfirðingar halda sína Blúshátíð og eiga eftir dýrlega Berjadaga.

Tálknfirðingar bjóða upp á Tálknafjör, Húsvíkingar Mærudaga og Þistlar efna til Kátra daga.

Reykvíkingar eru sjálfum sér líkir og þrjóskast heima með sinn Innipúka.

Vér Akureyringar bjóðum aðkomumönnum til fjölskylduhátíðarinnar Einnar með öllu sem undanfarin ár hefur heppnast frábærlega undir öruggri stjórn Möggu Blö.

Vítt og breitt um landið er verið að halda sumarhátíðir og fjöldi fólks leggur á sig mikla vinnu til að allt sé til sóma.

Ég votta þessu fólki virðingu mína. Framtak þess er mikils virði - ekki síst nú á þessum síðustu og verstu.

Núna um helgina er haldið upp á Hinsegin daga í Reykjavík og Fiskidagurinn mikli fer fram á Dalvík.

Þessar hátíðir eiga fleira sameiginlegt en tímasetninguna.

Einu sinni þótti svakalega hallærislegt að vinna í fiski. Fólk skammaðist sín hálfpartinn fyrir að leggja sér fiskmeti til munns. Kjetsteikur voru eina vitið.

Nú þykir fiskur algjört gúrme.

Viðhorfin eru gjörbreytt  hvort sem um er að ræða fisk eða samkynhneigð.

Allar þessar hátíðir eru ákveðin "steitment" svo ég sletti.

Það er fínt að vera samkynhneiðgur.

Það er flott að éta hlýra.

Það er frábært að vera frá Grundarfirði.

Þessar hátíðir sýna fjölbreytileikann á landinu okkar. Og styrk fólksins.

Auk þess legg ég til að Borðeyringar, sem eru sirka mitt á milli víknanna reykja og dals, efni árlega til Hinnsiginfiskidagsins mikla.

Þar verði í boði allir hinir siginfiskréttirnir - sem ekki komust í matreiðslubækurnar.

Meðal dagskráratriða gæti verið keppni í signi fisks og siginfisksmökkunarnámskeið.

Á morgun ætlum við félagarnir á Kussungsstaðakæti í Hvalvatnsfirði en þaðan er myndin. Hver veit nema við löbbum yfir í Þorgeirsfjörð og tökum þátt í einhverju alveg geggjuðu þar.

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 7.8.2009 kl. 23:15]

Lengi lifi fjölbreytileikinn

Sjáðu hér hvernig fína fólkið skammast sín fyrir upprunann