Sjálfboðalið

Í dag messaði ég á dvalarheimilunum Hlíð og Kjarnalundi. Með mér var hópur sjálfboðaliða úr Kór Akureyrarkirkju sem leiddi sönginn.

Eftir guðsþjónustuna á Hlíð var messusalurinn græjaður til annarra nota. Hann var gerður að bíói. Sjálfboðaliðarnir úr kórnum gengu út en inn gekk annað sjálfboðalið. Það nefnir sig "Vinir Hlíðar" og samanstendur m. a. af fyrrum starfskonum á dvalarheimilinu. Þær eru hættar að vinna aldurs vegna en halda tengslum við heimilið með því að aðstoða þar með ýmsu móti, t. d. með því að hjálpa til við kvikmyndasýningar á Hlíð þrisvar sinnum í hverjum mánuði.

Það átti að fara að sýna Mamma mia og Abbalögin ómuðu á eftir mér þegar ég kvaddi heimilið.

Ég er ekki viss um að allir geri sér grein fyrir hversu öflugt og fjölþætt það sjálfboðaliðastarf er sem unnið er á þessu landi.

Þessir tveir sjálfboðaliðahópar sem ég sá að störfum á dvalarheimilum bæjarins eru góðu fréttir þessa dags.

Myndin er af verðlaunahöfum í keilukeppni milli dvalarheimilanna Hlíðar og Kjarnalundar árið 2006. Hún er fengin af síðunni akureyri.is.

Athugasemdir

[Bögga (IP-tala skráð) 27.1.2009 kl. 12:05]

Sæll og blessaður Séra Svavar, mikið er það yndislegt ef einhver gefur sér tíma fyrir blessað gamlafólkið, það nýtur tónlistar svo vel fer og róldillar sér í stólunum og verða börn aftur brosa og klappa. Hefur þú ekki líka tekið eftir fólki sem er með Alsæmer. þegar það fólk heyrir tónlist er eins og fólkið vakni upp og sýnir gleði og ruggar sér í stólunum.Ég gleðst yfir öllu sem gert er fyrir aldraða það er bannað á brjóta á þeim hvað búsetu varðar. Það má ekki henda þeim bara eitthvað það er ekki mannsæmandi.